ਬਿਰਧ ਆਸ਼ਰਮ

'ਆਓ ਪੁੱਤਰੋ ਕਿਵੇਂ ਆਏ ਹੋ...?'
'ਤਾਈ ਜੀ, ਇਹ ਆਦਮੀ ਆਪਣੇ ਨੇੜਲੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪਿੰਡਾਂ ਤੋਂ ਹਨ ਅਤੇ ਬਿਰਧ ਆਸ਼ਰਮ ਲਈ ਉਗਰਾਹੀ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਆਏ ਹਨ' ਲੰਬੜਾਂ ਦੇ ਮੰੁਡੇ ਨੇ ਤਾਈ ਨਿਹਾਲੀ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ |
'ਪੁੱਤ ਤੇਰੇ ਸਦਕੇ ਜਾਵਾਂ... ਸਮਾਜ ਸੇਵੀ ਕੰਮ ਤਾਂ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਰਨੇ ਚਾਹੀਦੇ ਨੇ, ਨਾਲੇ ਉਗਰਾਹੀ ਤਾਂ ਲੈ ਜਾਵੋ ਭਾਵੇਂ ਸੌ ਵਾਰੀ... ਪਰ ਜੇ ਮੈਂ ਕੋਈ ਗੱਲ ਕਹਾਂ... ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਗੁੱਸਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ...?'
'ਨਹੀਂ ਮਾਤਾ ਜੀ... |'
'ਵੇ ਪੁੱਤਰੋ, ਗੱਲ ਇਹ ਐ ਕਿ ਸਾਡੀ ਪੜ੍ਹੀ-ਲਿਖੀ ਨੌਜਵਾਨ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜਹਾਜ਼ ਭਰ-ਭਰ ਕੇ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ, ਹਰੇਕ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਇਕ ਜਾਂ ਦੋ ਹੀ ਬੱਚੇ ਹਨ | ਬੱਚਿਆਂ ਵਲੋਂ ਉਚੇਰੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਨਾ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਵੱਡੇ ਸਕੂਲ-ਕਾਲਜ ਬੰਦ ਹੁੰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ, ਬੱਚਿਆਂ ਦੀਆਂ ਸਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਦਿਨੋ-ਦਿਨ ਸਾਂਝਾਂ ਟੁੱਟਦੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ | ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਕੁਝ ਹੀ ਸਮੇਂ 'ਚ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਇਹ ਵੀ ਐ ਕਿ ਜਿਹੜੇ ਬੱਚੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਚਲੇ ਗਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਪੈਦਾਇਸ਼ ਵੀ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ 'ਚ ਕਰ ਲੈਣੀ ਐਾ, ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ 'ਚ ਨਵੀਂ ਪਨੀਰੀ ਵੀ ਘੱਟ ਜਾਣੀ ਐ, ਪਿਛੇ ਰਹਿ ਜਾਣੇ ਨੇ ਸਾਡੇ ਵਰਗੇ ਬੁੱਢੇ-ਠੇਰੇ ਜਾਂ ਅਨਪੜ੍ਹ ਲੋਕ ਜਾਂ ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ 'ਚ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਣਗੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਅਮਲੀ ਤੇ ਨਸ਼ੇੜੀ... ਤੇ ਫਿਰ ਹੁਣ ਨਵੇਂ ਬਿਰਧ ਆਸ਼ਰਮ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਘਰ-ਘਰ ਹੀ ਬਿਰਧ ਆਸ਼ਰਮ ਬਣੀ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ... ਦਿਨੋ -ਦਿਨ ਸਾਡੇ ਧੰਦੇ ਵੀ ਤਾਂ ਚੌਪਟ ਹੁੰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ ਤੇ ਅਰਬਾਂ-ਖਰਬਾਂ ਦੀਆਂ ਰਕਮਾਂ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਾਲੇ ਖਿੱਚੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ | ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਜੰਗਲ ਰਾਜ ਸਿਸਟਮ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹਰੇਕ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਸੋਚ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਚਾਹੇ ਗਹਿਣਾ-ਗੱਟਾ, ਜ਼ਮੀਨ-ਜਾਇਦਾਦ ਵਿਕ ਜਾਵੇ | ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਔਲਾਦ ਵਿਦੇਸ਼ 'ਚ ਪਹੁੰਚ ਜਾਵੇ, ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਦੱਸੋ ਕਿ ਕੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦੈ, ਆਹ ਮੇਰਾ ਘਰ ਦੇਖ ਲਓ, ਕਿਸੇ ਬਿਰਧ ਆਸ਼ਰਮ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਹੈ | ਇਕ ਪੋਤਰਾ ਸੀ, ਜੋ ਦੋ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਵਿਦੇਸ਼ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ 6 ਮਹੀਨੇ ਹੋ ਗਏ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ ਹੀ ਮੇਰੇ ਨੂੰ ਹ-ਪੁੱਤ ਚਲੇ ਗਏ ਨੇ | ਕਈ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਜਿੰਦਰੇ ਲੱਗੇ ਪਏ ਨੇ, ਜਿਥੇ ਕਬੂਤਰ ਬੋਲਦੇ ਨੇ ਕਬੂਤਰ, ਵਿਛੋੜੇ ਦੀਆਂ ਢਿੱਡ 'ਚੋਂ ਲਪਟਾਂ ਨਿਕਲਦੀਆਂ ਨੇ ਲਪਟਾਂ, ਐਨਾ ਆਖਦਿਆਂ ਤਾਈ ਨਿਹਾਲੀ ਦੀ ਭੁੱਬ ਨਿਕਲ ਗਈ ਤੇ ਸਾਉਣ ਦੀ ਝੜੀ ਵਾਂਗ ਅੱਖਾਂ 'ਚੋਂ ਤਰਿੱਪ-ਤਰਿੱਪ ਹੰਝੂ ਵਗਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ |

-ਪਿੰਡ ਲੰਗੇਆਣਾ ਕਲਾਂ, ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਮੋਗਾ |
ਮੋਬਾਈਲ : 98781-17285.

ਖ਼ਬਰ ਸ਼ੇਅਰ ਕਰੋ

ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਪਾਤਸ਼ਾਹ

ਸਿਕੰਦਰ ਮਹਾਨ ਜਦੋਂ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਕਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਫਤਹਿ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬਿਆਸ ਦਰਿਆ ਦੇ ਕੰਢੇ ਪੁੱਜਿਆ ਤਾਂ ਉਥੇ ਉਸ ਨੇ ਇਕ ਸਾਧੂ ਮਹਾਤਮਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਰੰਗ ਵਿਚ ਮਸਤ ਬੈਠੇ ਦੇਖਿਆ | ਸਾਧੂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਸਿਕੰਦਰ ਉਤੇ ਪਈ | ਉਸ ਉਤੇ ਸਿਕੰਦਰ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦਾ ਕੋਈ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਾ ਪਿਆ | ਉਹ ਆਪਣੀ ਭਜਨ ਬੰਦਗੀ ਵਿਚ ਵੇਖ ਕੇ ਸਿਕੰਦਰ ਮਹਾਨ ਘੋੜੇ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਉੱਤਰ ਆਇਆ | ਸਾਧੂ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਸਿਕੰਦਰ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗਾ, 'ਬਾਬਾ, ਤੂੰ ਕੌਣ ਏਾ?' ਸਾਧੂ ਬੋਲਿਆ, 'ਇਹ ਤਾਂ ਮੈਂ ਫਿਰ ਦੱਸਾਂਗਾ | ਪਹਿਲਾਂ ਤੂੰ ਦੱਸ ਕਿ ਤੂੰ ਕੌਣ ਏਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਇਥੇ ਆ ਕੇ ਮੇਰੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਲਿਵ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀ ਏ |' ਸਿਕੰਦਰ ਮਹਾਨ ਨੇ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਿਆਂ ਆਖਿਆ, 'ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ? ਮੈਂ ਹਾਂ ਸਿਕੰਦਰ ਮਹਾਨ | ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਮੇਰੇ ਅੱਗੇ ਸਿਰ ਝੁਕਾਉਂਦੀ ਏ |' ਸਾਧੂ ਨੇ ਸਿਕੰਦਰ ਵੱਲ ਭਰਵੀਂ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਤੱਕਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, 'ਤੂੰ ਉਹੀ ਸਿਕੰਦਰ ਹੈਾ? ਜਿਹੜਾ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਭਟਕਦਾ ਫਿਰਦਾ ਏਾ?' ਸਿਕੰਦਰ ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਹੋਰ ਵੀ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਭਰ ਗਿਆ | ਉਸ ਕਿਹਾ, 'ਹਾਂ, ਮੈਂ ਹੀ ਹਾਂ ਉਹ ਸਿਕੰਦਰ, ਜੋ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਉਤੇ ਰਾਜ ਕਰਨ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਰੱਖਦਾ ਹਾਂ | ਪਰ ਤੂੰ ਕੌਣ ਏਾ?' ਅੱਗਿਓਾ ਸਾਧੂ ਨੇ ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ ਕਿਹਾ, 'ਮੈਂ ਉਹ ਕੁਝ ਹਾਂ, ਜੋ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਿਆ | ਮੈਂ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਹਾਂ |' 'ਉਹ ਕਿਵੇਂ?' ਸਿਕੰਦਰ ਦੀ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਹੱਦ ਨਾ ਰਹੀ | 'ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮਨ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਹੈ | ਜਿਸ ਸ਼ਖ਼ਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਮਨ ਜਿੱਤ ਲਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਸਾਰੀ ਸਿ੍ਸ਼ਟੀ ਜਿੱਤ ਲਈ |' ਸਾਧੂ ਨੇ ਮੌਜ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਲਿਵ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਜੋੜ ਲਈ |
ਸਿਕੰਦਰ ਕੁਝ ਚਿਰ ਖੜ੍ਹਾ ਸਾਧੂ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ, ਉਸ ਨੇ ਸਾਧੂ ਦੀ ਅਲੌਕਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿਚ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਸੁੱਖ ਅਤੇ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ | ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਝਾਤੀ ਮਾਰੀ | ਸਿਵਾਏ ਚਿੰਤਾ, ਦੁੱਖ ਅਤੇ ਕਲੇਸ਼ ਤੋਂ ਉਥੇ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੀ | ਸਿਕੰਦਰ ਨੇ ਝੱਟ ਸਾਧੂ ਅੱਗੇ ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਦਿੱਤਾ | ਫਿਰ ਉਹ ਬੜੇ ਰਸ਼ਕ ਨਾਲ ਸਾਧੂ ਵੱਲ ਵੇਖਦਾ ਹੋਇਆ ਅੱਗੇ ਤੁਰ ਪਿਆ |

-ਮੋਬਾਈਲ : 98146-81444.

ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਟੋਕਰੀ 'ਚੋਂ ਝਾਕਦੇ ਚਿਹਰੇ: ਸਾਡੀ ਨਿੱਕੀ ਬੇਬੇ

(ਲੜੀ ਜੋੜਨ ਲਈ ਪਿਛਲੇ ਐਤਵਾਰ ਦਾ ਅੰਕ ਦੇਖੋ)
ਮੇਰੇ ਰੋਣ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਨਿੱਕੀ ਬੇਬੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਨੂੰ ਉੱਚੀ ਦੇਕੇ ਕਹਿਣਾ, 'ਭਗਵਾਨ ਸਿਹਾਂ, ਕਿਉਂ ਭੋਰਾ ਭਰ ਨੂੰ ਕੁੱਟੀ ਜਾਨਾ, ਕੁੱਟ ਕੇ ਤੂੰ ਇਹਨੂੰ ਡੀ.ਸੀ.ਬਨੌਣਾ? ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੋਂ ਦੀ ਇਹਨੂੰ ਸੂਬੇਦਾਰ ਬਣਾਈ ਫਿਰਦੀ ਹਾਂ' | ਪਤਾ ਨਹੀਂ, ਹੱਸਦਿਆਂ ਖੇਲਦਿਆਂ ਦੀ ਰਾਤ ਕਦੋਂ ਬੀਤ ਜਾਂਦੀ | ਸਵੇਰਾ ਹੋਣ 'ਤੇ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਅਤੇ ਨਿੱਕੀ ਬੇਬੇ ਆਪਣੀ ਬੱਕਰੀ ਲਈ ਘਾਹ ਪੱਠੇ ਦਾ ਅਤੇ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਚੌਕੇਂ ਲਈ ਬਾਲਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਦੀ ਆਪਣੀ ਡਿਊਟੀ 'ਤੇ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ | ਵਾਪਸ ਆਕੇ ਰੋਜ਼ ਵਾਂਗ ਆਪਣੀ ਬੇਟੀ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਹੱਥ ਵਟਾਉਂਦੀ ਜਾਂ ਫਿਰ ਚਰਖਾ ਕੱਤਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀ | ਮੈਟਿ੍ਕ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਪਾਸ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਕਾਲਜ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਆ ਗਿਆ | ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਨਿੱਕੀ ਬੇਬੇ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਛੱਡ ਗਈ ਹੈ | ਗ਼ਰੀਬੀ ਅਤੇ ਤੰਗੀ ਤੁਰਸ਼ੀ ਦੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣ ਦਾ ਢੰਗ ਨਿੱਕੀ ਬੇਬੇ ਸਾਨੂੰ ਸਭ ਨੂੰ ਦੱਸ ਗਈ ਹੈ | ਉਸਤੇ ਅਮਲ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਨਾ ਕਰਨਾ ਸਾਡੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਪਹੁੰਚ ਹੈ |
ਸਾਡੇ ਸਾਰੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਪਰੀਵਾਰ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿਚ ਸੈੱਟ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਘਰ ਪਿੰਡ ਦੇ ਹੋਰ ਲੋੜਵੰਦਾਂ ਨੇ ਖਰੀਦ ਲਏ ਹਨ | ਕਦੇ ਕਦਾਈਾ ਪਿੰਡ ਜਾਣ 'ਤੇ ਉਦੋਂ ਦਿਲ ਨੂੰ ਹੌਲ ਜਿਹਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਡੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਘਰ ਵਿਚ ਨਵੇਂ ਖਰੀਦਦਾਰ ਨੇ ਪਸ਼ੂ ਬੰਨ੍ਹੇ ਹੋਏ ਹਨ | ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਘਰ ਵਿਚ ਤੂੜੀ ਭਰੀ ਪਈ ਹੈ | ਨਿੱਕੀ ਬੇਬੇ ਦੇ ਘਰ ਨੂੰ , ਨਾਲ ਦੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਨੇ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣਾ ਘਰ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ | ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਦੁਖ ਸੁੱਖ ਦੇ ਸੱਚੇ ਸਾਥੀ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਲੋਭ ਲਾਲਚ ਤੋਂ ਸੱਖਣੇ ਅਤੇ ਲੋੜ ਮੌਕੇ ਕੰਮ ਆਉਣ ਵਾਲੇ, ਪਹਿਲੇ ਵੇਲਿਆਂ ਦੇ ਲੋਕ, ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਇਸ ਮੌਕੇ ਕਿੱਥੇ ਹੋਣਗੇ ਪਰ ਹੁਣ ਵੀ ਆਪਣੇ ਘਰ ਮੂਹਰੇ ਖੜ੍ਹਕੇ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਖਿਆਲਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਵਾਰਤਾਲਾਪ ਰਚਾ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ | (ਸਮਾਪਤ)

-ਮਕਾਨ ਨੰ:- ਬੀ-21-14805, ਭਗਵਾਨ ਨਗਰ ਮਾਰਕੀਟ, ਨੇੜੇ ਢੋਲੇਵਾਲ ਲੁਧਿਆਣਾ-141003. ਫੋਨ : 99155-41219

ਕਾਵਿ-ਵਿਅੰਗ: ਛਤਰੀ

• ਨਵਰਾਹੀ ਘੁਗਿਆਣਵੀ •
ਧਰਤੀ ਵਾਲੀ ਅਦਾਲਤ ਤਾਂ ਥਿੜਕ ਸਕਦੀ,
ਉੱਪਰ ਵਾਲੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਿਆਂ ਕਰਦੀ |
ਬੇਸ਼ੱਕ ਮਾਸੀਆਂ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ ਉੱਤੇ,
ਮਾਂ ਉਹ ਛਤਰੀ ਜੋ ਸਿਰਾਂ 'ਤੇ ਛਾਂ ਕਰਦੀ |
ਹੇਰਾ-ਫੇਰੀ ਬਦਨਾਮੀਆਂ ਕਰੇ ਪੈਦਾ,
ਨੇਕ-ਨੀਤੀ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਨਾਂਅ ਕਰਦੀ |
ਸਦਾ ਸਬਰ ਸੰਤੋਖ਼ ਤਿ੍ਪਤ ਕਰਦਾ,
ਬੇਸ਼ੱਕ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਠਿੱਠ ਤਮਾਂ ਕਰਦੀ |

-ਨਹਿਰ ਨਜ਼ਾਰਾ, ਨਵਾਂ ਹਰਿੰਦਰ ਨਗਰ, ਫਰੀਦਕੋਟ-151203.
ਮੋਬਾਈਲ : 98150-02302.

ਹੰਕਾਰ

ਇਕ ਵਾਰ ਸੁਕਰਾਤ ਕੋਲ ਇਕ ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਆਇਆ ਜੋ ਆਪਣੀ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਧਨ-ਦੌਲਤ ਤੇ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਨਸ਼ੇ 'ਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੰਕਾਰੀ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਸੀ |
ਸੁਕਰਾਤ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ, 'ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਏ ਹੋ?'
'ਤੁਹਾਡੇ ਪਾਸੋਂ ਗਿਆਨ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਨ ਆਇਆ ਹਾਂ', ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਬੋਲਿਆ |
ਸੁਕਰਾਤ ਨੇ ਕਿਹਾ ਅਹੁ ਸਾਹਮਣਿਓਾ ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਨਕਸ਼ਾ ਲੈ ਕੇ ਆਓ ਤੇ ਸੁਕਰਾਤ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਇਸ ਨਕਸ਼ੇ 'ਚ ਦੱਸੋ ਕਿ ਯੂਰਪ ਕਿੱਥੇ ਹੈ ਤੇ ਯੂਨਾਨ ਕਿੱਥੇ ਹੈ?
ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਨੇ ਇਕ ਬਿੰਦੂ 'ਤੇ ਉਂਗਲੀ ਟਿਕਾਈ ਤੇ ਕਿਹਾ ਜੀ ਇਹ ਯੂਨਾਨ ਹੈ | ਸੁਕਰਾਤ ਨੇ ਫਿਰ ਕਿਹਾ, ਅੱਛਾ ਹੁਣ ਦੱਸੋ ਕਿ ਤੇਰੀ ਜ਼ਮੀਨ ਕਿੱਥੇ ਹੈ? ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਬੋਲਿਆ, 'ਜਦੋਂ ਯੂਨਾਨ ਹੀ ਇਕ ਬਿੰਦੂ ਜਿੰਨਾ ਹੈ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਜ਼ਮੀਨ ਇਸ 'ਚ ਕਿੱਥੇ ਮਿਲੇਗੀ?'
ਸੁਕਰਾਤ ਬੋਲੇ, 'ਇਸ ਵੱਡੇ ਨਕਸ਼ੇ 'ਚ ਇਕ ਬਿੰਦੂ ਜਿੰਨੀ ਵੀ ਤੇਰੀ ਜ਼ਮੀਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੇ ਤੂੰ ਫਿਰ ਹੰਕਾਰ ਕਿਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈਾ |' ਬਸ ਮੈਂ ਤਾਂ ਇਹ ਹੀ ਗਿਆਨ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਹੰਕਾਰ ਨੂੰ ਛੱਡੋ ਫਿਰ ਦੇਖੋ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਊਣ ਦਾ ਕਿੰਨਾ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ | ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੋ ਕੇ ਸੁਕਰਾਤ ਦੇ ਪੈਰੀਂ ਪੈ ਗਿਆ |

-511, ਖਹਿਰਾ ਇਨਕਲੇਵ, ਜਲੰਧਰ-144007.

ਡਾਕੂ

ਪਾਪਾ! ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਡਾਕੂ ਨੀ ਹੁੰਦੇ? ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਘੰਟਿਆਂਬੱਧੀ ਟੀ.ਵੀ. ਦੇਖਦੇ ਬੱਚੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਆਏ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਪਿਤਾ ਤੋਂ ਪੁੱਛ ਲਿਆ | ਉਹ ਕਈ ਦਿਨ ਤੋਂ ਡਾਕੂਆਂ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੇਖਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ | ਸਵਾਲ ਤਾਂ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਅਕਸਰ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਅੱਜ ਦੇ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇਣਾ ਬੜਾ ਔਖਾ ਸੀ | ਡੂੰਘਾ ਹਉਕਾ ਭਰਦਿਆਂ ਪਿਤਾ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, 'ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਵੀ ਹਨ ਬੇਟਾ ਪਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਕਰ ਲਏ ਹਨ | ਲੁੱਟ ਤਾਂ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ... |' ਪਿਤਾ ਵਲੋਂ ਮਿਲੇ ਜਵਾਬ ਨਾਲ ਬੱਚਾ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਇ ਹੋਰ ਵੀ ਉਲਝ ਗਿਆ |

-ਪਿੰਡ ਤੇ ਡਾ: ਕਾਲੇਵਾਲ ਬੀਤ, ਤਹਿਸੀਲ: ਗੜ੍ਹਸ਼ੰਕਰ (ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ)
ਮੋਬਾਈਲ : 94638-51568

ਰੰਗ ਤੇ ਵਿਅੰਗ: ਇਕ ਚਟਾਈ ਹੋਰ

ਕੁਝ ਸਾਧੂ ਆਪੋ-ਆਪਣੀਆਂ ਚਟਾਈਆਂ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਲਾਈ ਬੈਠੇ ਸਨ | ਇਸ ਸਮੇਂ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਉਮਰ ਦੇ ਸਾਧੂ ਨੂੰ ਸਿਰ ਝੁਕਾਅ ਕੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਮੇਰਾ ਕਹਿਣਾ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੀ, ਇਸ ਦਾ ਕੋਈ ਉਪਾਅ ਦੱਸੋ |
ਸਾਧੂ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਦੇ ਸਾਧੂ ਨੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ ਕੇ ਕਿਹਾ, 'ਇਕ ਚਟਾਈ ਹੋਰ ਲਗਾ ਦੇ ਬੱਚਾ |'

-ਪਿੰਡ ਤੇ ਡਾਕ: ਖੋਸਾ ਪਾਂਡੋ, ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਮੋਗਾ-142048.