ਵਿੱਦਿਆ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਅਧਿਆਪਕ-ਪ੍ਰੇਮ ਲਾਲ ਔਜਲਾ

ਜਿੱਥੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਰਕਾਰੀ ਵਿੱਦਿਅਕ ਅਦਾਰੇ ਕਈ ਊਣਤਾਈਆਂ ਤੇ ਘਾਟਾਂ ਨਾਲ ਜੂਝ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਥੇ ਹੀ ਕੁਝ ਅਧਿਆਪਕ ਆਪਣੀ ਲਗਨ, ਮਿਹਨਤ, ਦੂਰਅੰਦੇਸ਼ੀ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਚੱਲਣ ਦੀ ਸੋਚ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿਚ ਵੱਖਰੇ ਮੁਕਾਮ ਹਾਸਲ ਕਰਕੇ ਮਾਣ-ਸਨਮਾਨ ਪਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਇਕ ਵਿੱਦਿਆ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤ ਹੈ, ਸਰਕਾਰੀ ਸੀਨੀਅਰ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਕੂਲ ਪਾਸਲਾ (ਜਲੰਧਰ) ਦੇ ਅਧਿਆਪਕ ਪ੍ਰੇਮ ਲਾਲ ਔਜਲਾ। ਪ੍ਰੇਮ ਲਾਲ ਔਜਲਾ ਗਣਿਤ ਦੇ ਲੈਕਚਰਾਰ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਲ 2014 ਤੋਂ ਦਸੰਬਰ, 2017 ਤੱਕ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲ ਪਾਸਲਾ ਦੇ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਖਸਤਾ ਹਾਲਤ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਸਕੂਲ ਨੂੰ ਪਿੰਡ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਵੀਰਾਂ ਅਤੇ ਦਾਨੀ ਸੱਜਣਾਂ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਕਰੀਬ 54 ਲੱਖ ਦੀ ਲਾਗਤ ਨਾਲ ਸਕੂਲ ਦੀ ਨੁਹਾਰ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਦਲਿਆ। ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ ਪਾਸਲਾ ਸਕੂਲ ਦੀ ਇਮਾਰਤ ਨਿੱਜੀ ਸਕੂਲਾਂ ਦੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦੇ ਪੱਖ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲਾਂ 'ਚੋਂ ਮੋਹਰਲੀ ਕਤਾਰ ਦਾ ਸਕੂਲ ਹੈ। ਸਕੂਲ ਦੇ ਵਿੱਦਿਆ ਦੇ ਮਿਆਰ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਚੋਖਾ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ। ਸਕੂਲ ਸਟਾਫ ਦੀ ਘਾਟ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਉੱਦਮਾਂ ਨਾਲ 6 ਅਧਿਆਪਕ ਅਤੇ 2 ਨਾਨ-ਟੀਚਿੰਗ ਸਟਾਫ ਰੱਖਿਆ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਦਾ ਸਦਕਾ ਸਕੂਲ ਦਾ ਦਸਵੀਂ ਤੇ ਬਾਰ੍ਹਵੀਂ ਜਮਾਤ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹਰ ਸਾਲ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਸ੍ਰੀ ਪ੍ਰੇਮ ਲਾਲ ਔਜਲਾ ਦੀਆਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਵਿੱਦਿਆ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਪਾਏ ਗਏ ਵਡਮੁੱਲੇ ਯੋਗਦਾਨ ਲਈ ਸਾਲ 2019 ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 26 ਜਨਵਰੀ, 2019 ਨੂੰ ਗਣਤੰਤਰ ਦਿਵਸ ਮੌਕੇ ਜਲੰਧਰ ਵਿਖੇ ਹੋਏ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਪੱਧਰੀ ਸਮਾਗਮ ਵਿਚ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਭਲਾਈ ਮੰਤਰੀ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਹਮ ਮਹਿੰਦਰਾ ਅਤੇ ਡਿਪਟੀ ਕਮਿਸ਼ਨਰ ਜਲੰਧਰ ਸ੍ਰੀ ਵਰਿੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਸ਼ਰਮਾ ਵਲੋਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਦੂਸਰੀ ਵਾਰ 15 ਅਗਸਤ, 2019 ਨੂੰ ਐਸ.ਡੀ.ਐੱਮ ਫਿਲੌਰ ਸ੍ਰੀ ਰਜੇਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਸ਼ਰਮਾ ਅਤੇ ਡੀ.ਐਸ.ਪੀ. ਸ: ਦਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਅੱਤਰੀ ਵਲੋਂ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਿੱਖਿਆ ਸਕੱਤਰ ਪੰਜਾਬ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੁਮਾਰ ਅਤੇ ਇੰਦਰਜੀਤ ਡੀ.ਪੀ.ਆਈ. ਵਲੋਂ ਡੀ.ਜੀ.ਐਸ.ਈ. ਦਫ਼ਤਰ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦਾ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨਗਰ (ਮੁਹਾਲੀ) ਵਿਖੇ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਹੱਸਮੁਖ ਅਤੇ ਮਿਲਣਸਾਰ ਸ੍ਰੀ ਪ੍ਰੇਮ ਲਾਲ ਔਜਲਾ ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਾਣ-ਸਨਮਾਨਾਂ ਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਸਾਥੀ ਸਟਾਫ ਮੈਂਬਰਾਂ ਅਤੇ ਸਮੂਹ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਵੀਰਾਂ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਾਸਲਾ ਸਕੂਲ ਦੀ ਨੁਹਾਰ ਬਦਲਣ ਵਿਚ ਵਡਮੁੱਲਾ ਯੋਗਦਾਨ ਅਦਾ ਕੀਤਾ।

-ਰੁੜਕਾ ਕਲਾਂ (ਜਲੰਧਰ)।

ਖ਼ਬਰ ਸ਼ੇਅਰ ਕਰੋ

ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰੀ, ਜੁਰਮ ਜਾਂ ਮਜਬੂਰੀ?

ਦੇਸ਼ ਦੀ ਤ੍ਰਾਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਪੂਰਨ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਛਾਪੇ ਮਾਰ ਕੇ ਕੁਝ ਕਸੂਰਵਾਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਫੜ ਵੀ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਜੁਰਮਾਨਾ ਲਗਾ ਕੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਫੜੋ-ਫੜਾਈ ਬੜੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਚੱਲਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਵੀ ਬਰਾਬਰ ਚਲਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਕੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਵਿਚੋਂ ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹੀ? ਕੀ ਕਿਤੇ ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਜੁਰਮ ਨਾ ਹੋ ਕੇ ਮਜਬੂਰੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਬਣ ਚੁੱਕਾ? ਕੀ ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਠੀਕ ਹੈ? ਕੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ, ਰਾਸ਼ਨ, ਕੱਪੜੇ, ਮਕਾਨ, ਦਵਾਈਆਂ, ਨਮਕ, ਮਿਰਚ, ਤੇਲ, ਗੰਢਾ, ਸਬਜ਼ੀ, ਦਾਲਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਵਸਤਾਂ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਯੋਗ ਕਮਾਈ ਹੈ? ਇਸ ਸਭ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦੀ ਕਿਸੇ ਨੇ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਲਈ ਛਾਪੇ ਮਾਰਨ ਵਾਲੀ ਟੀਮ ਛਾਪਾ ਮਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਆਪਣੇ ਚਹੇਤੇ ਦੇ ਹੋਟਲ 'ਤੇ ਚਾਹ ਪੀਣ ਰੁਕਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰਦੇ ਹਨ, 'ਓਏ ਛੋਟੂ, ਪਾਣੀ ਲੈ ਕੇ ਆ!' ਉਹ 'ਛੋਟੂ' ਵੀ ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਨਾਬ! ਮੈਂ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਅੰਦਰ ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਜੁਰਮ ਨਾ ਹੋ ਕੇ ਸਗੋਂ ਮਜਬੂਰੀ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਜੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਤਾਂ ਇਥੇ ਸਵਾਲ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਸਭ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਕੌਣ ਹੈ? ਸਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਲੋਕ-ਮਾਰੂ ਨੀਤੀਆਂ, ਹਾਂ ਬਿਲਕੁਲ। ਮੈਂ ਸਮਝਦਾਂ ਹਾਂ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਅੰਦਰ ਫੈਲਿਆ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਇਸ ਸਭ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ। ਇਥੇ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਚਲਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਭਲਾਈ ਸਕੀਮਾਂ ਦੇਸ਼ ਅੰਦਰ ਫੈਲਾਇਆ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਖਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਗਰੀਬ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤਾਈਂ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦੇ। ਹਰੇਕ ਸਿਆਸੀ ਲੀਡਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡ ਕੇ, ਵਾਅਦੇ ਕਰਕੇ ਵੋਟਾਂ ਲੈ ਕੇ ਪਤਲੀ ਗਲੀ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਉਥੇ ਦੇ ਉਥੇ ਹੀ ਖੜ੍ਹੇ ਹਨ। ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਤ੍ਰਾਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਸਤੂ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ, ਸਗੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਵਰਤਣ ਵਾਲਿਆਂ 'ਤੇ ਸ਼ਿਕੰਜਾ ਕੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲੋਂ ਮੋਟਾ ਟੈਕਸ ਅਤੇ ਜੁਰਮਾਨਾ ਲੈ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਖੂਨ ਚੂਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਵਾਸਤੇ ਬਾਲਾਂ ਨੂੰ ਹਟਾ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਵਿਚ ਬੈਠਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਘਰ ਦੀ ਕਮਾਈ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਘਰ ਦਾ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਸਰਕਾਰ ਦੇਸ਼ ਵਿਚੋਂ ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਜਾਇਜ਼ਾ ਲਵੇ ਕਿ ਘਰ ਵਿਚ ਕੋਈ ਕਮਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਕਿ ਨਹੀਂ, ਘਰ 'ਚ ਰੋਟੀ ਪੱਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਨਹੀਂ, ਫਿਰ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਦਾ ਕੋਈ ਹੱਲ ਹੋ ਸਕੇ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ 'ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰੀ' ਜੁਰਮ ਨਾ ਹੋ ਕੇ ਮਜਬੂਰੀ ਹੀ ਬਣੀ ਰਹੇਗੀ ਅਤੇ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫੜੋ-ਫੜਾਈ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਰਹੇਗੀ।

-ਮੋਬਾ: 99140-66002

ਗ੍ਰੇਟਾ ਧੁਨਬਰਗ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਨੌਜਵਾਨ

ਮੋਬਾਈਲ ਫੋਨਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦਾ ਰੁਝਾਨ ਬਹੁਤ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਧ ਗਿਆ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਟੈਕਨਾਲੋਜੀ ਨੂੰ ਹੀ ਵੱਡੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਮੰਨ ਕੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਹਾਂ ਪਰ ਸਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਅਸਲ ਤਸਵੀਰ ਪਿਛਲੇ ਦਿਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਆਏ ਹੜ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦਿਖਾ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਕਿਥੇ ਲਿਆ ਖੜ੍ਹਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨਾ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸਾਫ਼ ਪੀਣਯੋਗ ਪਾਣੀ ਹੈ, ਨਾ ਜ਼ਹਿਰਾਂ ਰਹਿਤ ਖਾਣ ਵਾਸਤੇ ਅਨਾਜ ਹੈ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਅਸੀਂ ਸੋਚ ਰਹੇ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਬਾਰੇ। ਪੰਜਾਬ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਸੋਨੇ ਦੀ ਚਿੜੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਥੇ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਥੋੜ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੁਦਰਤੀ ਸਾਧਨਾਂ ਪੱਖੋਂ ਪਰ ਅੱਜ ਸ਼ਾਇਦ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਕੁਦਰਤੀ ਸਾਧਨਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ, ਬਾਕੀ ਸਭ ਕੁਝ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਪਾਣੀ ਖਰਾਬ ਕਰਨ ਨੂੰ ਉਦਯੋਗ ਹਨ, ਅਨਾਜਾਂ 'ਚ ਜ਼ਹਿਰਾਂ ਭਰਨ ਲਈ ਰੇਹਾਂ-ਸਪਰੇਆਂ ਹਨ, ਹੋਰ ਕੀ ਚਾਹੀਦਾ? ਆਪਣੇ ਪੰਜਾਬੀ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸ਼ਾਇਦ ਕਿਸੇ ਟਾਵੇਂ-ਟਾਵੇਂ ਨੇ ਹੀ 16 ਸਾਲਾ ਕੁੜੀ ਗ੍ਰੇਟਾ ਥੁਨਬਰਗ ਦੀ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਸੰਘ 'ਚ ਬੋਲੀ ਤਕਰੀਰ ਸੁਣੀ ਹੋਵੇ। ਵਾਤਾਵਰਨ ਸਬੰਧੀ ਦਿੱਤੀ ਇਸ ਤਕਰੀਰ 'ਚ ਗ੍ਰੇਟਾ ਨੇ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਲਈ ਰੱਜ ਕੇ ਲਾਹਣਤਾਂ ਪਾਈਆਂ ਪਰ ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਹਾਂ, ਸਾਨੂੰ ਕੀ ਵਾਹ-ਵਾਸਤਾ ਕਿ ਅਮਰੀਕਾ ਕੀ ਕਰਦਾ ਤੇ 16 ਸਾਲਾ ਕੁੜੀ ਗ੍ਰੇਟਾ ਕੀ ਕਹਿੰਦੀ ਆ। ਸਾਡਾ ਵਾਤਾਵਰਨ ਅੱਜ ਵੱਡੀ ਬਿਮਾਰੀ ਵੱਲ ਵਧ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿਚ 'ਕਲਾਈਮੇਟ ਚੇਂਜ' ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਜਿਥੇ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ ਦੇਸ਼ ਆਪਣੀ ਡਿਗ ਰਹੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਵਿਚ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਉਥੇ ਗ੍ਰੇਟਾ ਥੁਨਬਰਗ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ 'ਚ ਸੰਤ ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸੀਚੇਵਾਲ ਵਰਗੇ ਵਾਤਾਵਰਨ ਪ੍ਰੇਮੀ ਵਾਤਾਵਰਨ ਦੀ ਵਿਗੜ ਰਹੀ ਸਿਹਤ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ ਪਰ ਇਹ ਕੰਮ ਇਕੱਲੀ ਗ੍ਰੇਟਾ ਜਾਂ ਇਕੱਲੇ ਸੀਚੇਵਾਲ ਦੇ ਵੱਸ ਦਾ ਨਹੀਂ। ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਸਭ ਨੂੰ ਵਾਤਾਵਰਨ ਪ੍ਰਤੀ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹੋਣਾ ਪਵੇਗਾ, ਇਸ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਹੋਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਪੰਜਾਬ 'ਚ ਆਏ ਸਾਲ ਝੋਨੇ ਦੀ ਵਾਢੀ ਦੌਰਾਨ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਪਰਾਲੀ ਨੂੰ ਸਾੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇਕ ਗੰਭੀਰ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ। ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਦੇ ਹੱਲ ਲਈ ਆਪ ਅੱਗੇ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕੁਝ ਕਿਸਾਨ ਪਿਛਲੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਪਰਾਲੀ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਅੱਗ ਲਗਾਏ ਖੇਤੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਪਰਾਲੀ ਨੂੰ ਸਾੜਨ ਨਾਲੋਂ ਇਸ ਨੂੰ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕਰਨ ਜਾਂ ਖੇਤ ਵਿਚ ਵਾਹੁਣ ਦੇ ਉਪਰਾਲੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਨ ਦੋਵਾਂ ਲਈ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹਨ। ਇਸ ਵਾਰ ਦੀਵਾਲੀ 'ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪਟਾਕਿਆਂ ਰਹਿਤ ਦੀਵਾਲੀ ਦਾ ਸੰਕਲਪ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਹੋ ਸਕੇ ਤਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇਕ ਰੁੱਖ ਦੀਵਾਲੀ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਜ਼ਰੂਰ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਹੀ ਸਮਾਂ ਨੌਜਵਾਨ ਪੀੜ੍ਹੀ ਲਈ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਵਾਤਾਵਰਨ ਪ੍ਰਤੀ ਸੁਚੇਤ ਹੋਣ ਦਾ, ਜੇਕਰ ਮੌਜੂਦਾ ਨੌਜਵਾਨ ਪੀੜ੍ਹੀ ਇਸ ਵਾਤਾਵਰਨ ਤਬਦੀਲੀ ਨੂੰ ਸਮਾਂ ਰਹਿੰਦੇ ਰੋਕਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਭਵਿੱਖ ਵਿਚ ਵਾਪਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਹੜ੍ਹਾਂ, ਸੋਕੇ ਜਾਂ ਭੁਚਾਲ ਵਰਗੀਆਂ ਕੁਦਰਤੀ ਆਫਤਾਂ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣੋਂ ਰੋਕਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਗ੍ਰੇਟਾ ਵਰਗੀਆਂ ਕਈ ਨੌਜਵਾਨ-ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਜਾਂ ਗੱਭਰੂ ਵਾਤਾਵਰਨ ਪ੍ਰਤੀ ਚਿੰਤਤ ਹੋਣਗੇ ਜੋ ਇਕ ਨਾ ਇਕ ਦਿਨ ਜ਼ਰੂਰ ਵੱਡਾ ਹੰਭਲਾ ਮਾਰਨਗੇ।

prabhmangatt786@gmail.com

ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਵਧ ਰਹੇ ਸੜਕ ਹਾਦਸੇ-ਕਾਰਨ ਤੇ ਉਪਾਅ

ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਵਧ ਰਹੀ ਮੋਟਰ ਗੱਡੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਕਾਰਨ ਆਏ ਦਿਨ ਹਾਦਸਿਆਂ ਦਾ ਗਰਾਫ ਵੀ ਉੱਚਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਸਿਰਫ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਹਰ-ਰੋਜ਼ 10 ਤੋਂ 15 ਵਿਅਕਤੀ ਸੜਕ ਹਾਦਸਿਆਂ ਵਿਚ ਜਾਨਾਂ ਗੁਆਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲਗਪਗ 20 ਤੋਂ 25 ਵਿਅਕਤੀ ਗੰਭੀਰ ਫੱਟੜ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸੜਕ ਹਾਦਸਿਆਂ ਦੇ ਕਈ ਕਾਰਨ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਨਸ਼ਾ ਕਰਕੇ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਣੀ, ਸੜਕੀ ਨਿਯਮਾਂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਨਾ ਕਰਨਾ, ਮੋਬਾਈਲ ਫੋਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ, ਉਨੀਂਦਰੇ ਵਿਚ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਣਾ, ਅਵਾਰਾ ਪਸ਼ੂ ਦਾ ਅੱਗੇ ਆ ਜਾਣਾ ਤੇ ਕਾਹਲ ਵਿਚ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਣਾ ਆਦਿ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਹਨ। ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਵੱਡੇ ਹਾਦਸਿਆਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਆਮ ਲੋਕ ਵੀ ਇਸ ਪਾਸੇ ਕੋਈ ਬਹੁਤੇ ਸੰਜੀਦਾ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੇ। ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਅਤੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚ ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਮੁੰਡੇ-ਕੁੜੀਆਂ ਬਿਨਾਂ ਗਿਅਰੋਂ ਸਕੂਟਰੀਆਂ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰਦੇ ਆਮ ਹੀ ਨਜ਼ਰੀਂ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਕੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਇਲਮ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਟ੍ਰੈਫਿਕ ਨਿਯਮਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਹਾਦਸੇ ਦੇ ਜੋਖਮ ਤੋਂ ਬੇਖ਼ਬਰ ਹੋ ਖਿਡੌਣਿਆਂ ਵਾਂਗ ਵਾਹਨ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰਦੇ ਹਨ? ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਵਸਨੀਕ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੀ ਹਦੂਦ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦਿਆਂ ਹੀ ਬੀਬੇ ਰਾਣੇ ਬਣ ਕੇ ਸੀਟ ਬੈਲਟਾਂ ਕੱਸ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਬਾਹਰੀ ਸਖ਼ਤੀ ਦੀ ਲੋੜ ਕਿਉਂ ਪੈਂਦੀ ਹੈ? ਕੀ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਦੀ ਕੀਮਤ ਨਹੀਂ ਪਤਾ, ਜੋ ਅਸੀਂ ਡੰਡੇ ਦੇ ਡਰੋਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ? ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਪਾਸ ਕੀਤੇ ਸੋਧੇ ਹੋਏ ਮੋਟਰ ਵਹੀਕਲ ਐਕਟ ਨਾਲ ਹਾਦਸਿਆਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਠੱਲ੍ਹ ਪਵੇਗੀ ਜਾਂ ਨਹੀਂ? ਇਸ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਤਾਂ ਅਜੇ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਕੁੱਖ ਵਿਚ ਹੈ। ਪਰ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਸੋਧੇ ਐਕਟ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਮਦਾਂ ਅਸਰਦਾਰ ਸਾਬਤ ਹੋਣ ਦੀ ਧਰਵਾਸ ਜ਼ਰੂਰ ਬੱਝੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਹਾਦਸੇ ਦੌਰਾਨ ਪੀੜਤਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਪੁਲਿਸ ਕੇਸ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਉਲਝਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਥਰਡ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਬੀਮਾ ਖਤਮ ਕਰਕੇ ਫਸਟ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਕਰਨਾ, ਸੜਕਾਂ ਦੀ ਮਾੜੀ ਹਾਲਤ ਲਈ ਠੇਕੇਦਾਰ, ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਜਾਂ ਅਫਸਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਤੈਅ ਕਰਨਾ, ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਣ ਤੇ ਜੁਰਮਾਨੇ ਦੀ ਰਕਮ ਦੋ ਹਜ਼ਾਰ ਤੋਂ ਵਧਾ ਕੇ ਦਸ ਹਜ਼ਾਰ ਕਰਨਾ ਆਦਿ। ਸਭ ਤੋਂ ਅਹਿਮ ਗੱਲ ਕਿ ਨਾਬਾਲਗ ਵਲੋਂ ਵਾਹਨ ਚਲਾਉਂਦਿਆਂ ਜੇਕਰ ਹਾਦਸਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਮਾਪੇ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਭਾਗੀਦਾਰ ਹੋਣਗੇ। ਉਪਰੋਕਤ ਮਦਾਂ ਨਾਲ ਹਾਦਸਿਆਂ ਵਿਚ ਗਿਰਾਵਟ ਆਉਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਹਾਦਸਿਆਂ ਨੂੰ ਠੱਲ੍ਹ ਪਾਉਣ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਦੋ-ਪਹੀਆ ਤੇ ਹਲਕੇ ਵਾਹਨਾਂ ਲਈ ਲਾਇਸੰਸ ਜਾਰੀ ਕਰਨ ਸਮੇਂ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਬਾਕਾਇਦਾ ਟੈਸਟ ਲੈ ਕੇ ਹੀ ਡਰਾਈਵਿੰਗ ਲਾਇਸੰਸ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਬਿਨਾਂ ਟੈਸਟ ਦਿੱਤਿਆਂ ਅਤੇ ਨਿਯਮਾਂ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ਕੱਚ-ਘਰੜ ਡਰਾਈਵਰ ਹਾਦਸੇ ਹੀ ਕਰਨਗੇ, ਜੋ ਕਈ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਜਾਨ ਦਾ ਵੀ ਖੌਅ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸਕੂਲਾਂ ਵਿਚ ਸੈਕੰਡਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਅਤੇ ਕਾਲਜਾਂ ਵਿਚ ਸਾਰੇ ਹੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ 'ਤੇ ਟ੍ਰੈਫਿਕ ਨਿਯਮਾਂ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇਣ ਲਈ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਵਲੋਂ ਉਪਰਾਲੇ ਕੀਤੇ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸੜਕੀ ਨਿਯਮਾਂ ਦਾ ਸੰਜੀਦਗੀ ਨਾਲ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਤਾਂ ਕਿ ਨਿੱਤ ਦਿਨ ਵਧ ਰਹੇ ਸੜਕ ਹਾਦਸਿਆਂ ਨੂੰ ਠੱਲ੍ਹ ਪੈ ਸਕੇ।

-ਪੰਜਾਬੀ ਅਧਿਆਪਕਾ, ਸ: ਸੀ: ਸੈ: ਸਕੂਲ, ਚਹਿਲਾਂਵਾਲੀ (ਮਾਨਸਾ)।
ਮੋਬਾ: 90565-26703

ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਦੇਸ਼ ਵਿਆਪੀ ਜਨ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ

ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਮੋਦੀ ਨਰਿੰਦਰ ਮੋਦੀ ਕਹਿ ਰਹੇ ਕਿ 2022 ਤੱਕ ਭਾਰਤ ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। 'ਸਹੀ ਪੋਸ਼ਣ ਦੇਸ਼ ਰੋਸ਼ਨ' ਦੇ ਨਾਅਰੇ ਦੇ ਤਹਿਤ ਪੋਸ਼ਣ ਮਹੀਨਾ ਮਨਾਇਆ ਗਿਆ। ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਕੀ ਹੈ? ਸਰੀਰ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸੰਤੁਲਿਤ ਭੋਜਨ ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਨਾ ਮਿਲਣਾ ਹੀ ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਹੈ। ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਨਾਲ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਦੀ ਰੋਗਾਂ ਨਾਲ ਲੜਨ ਦੀ ਤਾਕਤ ਘਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਜਾਨਲੇਵਾ ਹੈ। ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਹੈ। 2019 ਵਿਚ ਵੀ ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਸਾਡੇ ਭਾਰਤੀਆਂ ਲਈ ਲਈ ਇਸ ਕਦਰ ਜ਼ੋਖਮ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜ ਸਾਲ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਮਰ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀਆਂ ਮੌਤਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ 68 ਫੀਸਦੀ ਮੌਤਾਂ ਲਈ ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ। ਆਈ.ਸੀ.ਐਮ.ਆਰ. ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਅਨੁਸਾਰ ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਹੈ। ਦੇਸ਼ 'ਚ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਬੌਣੇਪਨ (ਉਮਰ ਅਨੁਸਾਰ ਲੰਬਾਈ ਨਾ ਹੋਣਾ) ਵੱਡਾ ਕਾਰਨ ਹੈ। ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਘੱਟ ਭਾਰ ਇਕ ਜਟਿਲ ਮੁੱਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਵਜ੍ਹਾ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀਆਂ ਮਾਵਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੈ। ਦੇਸ਼ ਵਿਚ 15 ਤੋਂ 49 ਸਾਲ ਦੀਆਂ 54 ਫੀਸਦੀ ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਵਿਚ ਖੂਨ ਦੀ ਕਮੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਗਰਭ ਧਾਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਲੋੜੀਂਦਾ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਭੋਜਨ ਨਾ ਮਿਲਣਾ, ਬਚਪਨ 'ਚ ਭੋਜਨ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਬੱਚੇ ਦੇ ਘੱਟ ਵਜ਼ਨ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ। ਬੱਚੇ ਦੀ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਲਈ ਜਨਮ ਦੇ ਇਕ ਘੰਟੇ ਅੰਦਰ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਂ ਦਾ ਦੁੱਧ ਦਿੱਤਾ ਜਾਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ 41 ਫੀਸਦੀ ਬੱਚੇ ਇਸ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਤੋਂ ਮੁਕਤੀ ਕਦੋਂ? ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਨੇ 2022 ਤੱਕ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਨ ਦਾ ਟੀਚਾ ਮਿਥਿਆ ਹੈ ਪਰ ਮੌਜੂਦਾ ਹਾਲਾਤ 'ਚ ਇਸ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਇਕ ਵਿਆਪਕ ਪੋਸ਼ਣ ਨੀਤੀ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਉਸ 'ਤੇ ਸੰਜੀਦਗੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਅਮਲ ਦੀ ਵੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਖਿਲਾਫ ਦੇਸ਼ ਵਿਆਪੀ ਚੇਤਨਤਾ ਫੈਲਾਉਣ ਲਈ ਜਨ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ।

-ਪ੍ਰੀਤ ਨਗਰ (ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ)-143109. ਮੋਬਾ: 98140-98217

ਸਾਵਧਾਨ! ਮਾਈਕ੍ਰੋਵੇਵ ਦਾ ਖਾਣਾ ਹੈ ਜ਼ਹਿਰ

ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਮਾਈਕ੍ਰੋਵੇਵ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ ਖਾਣੇ ਦੇ ਸਿਹਤ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੇ ਤੱਤ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਖਾਣਾ ਜ਼ਹਿਰ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਵਾਰ ਬੀ ਕਿਊ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੀਟ ਵਿਚੋਂ ਜਿਹੜੀ ਫੈਟ ਹੇਠਾਂ ਡਿਗਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਸਿਹਤ ਲਈ ਹੋਰ ਵੀ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਵੇਲੇ ਉਹ ਅੱਗ ਉੱਪਰ ਡਿੱਗ ਕੇ ਮੱਚਦੀ ਹੈ, ਮਚਣ ਉਪਰੰਤ ਜੋ ਧੂੰਆਂ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਉਸੇ ਮੀਟ ਨਾਲ ਛੁਹ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ 100 ਗ੍ਰਾਮ ਮੀਟ ਖਾਣ ਨਾਲ ਤਕਰੀਬਨ 800 ਸਿਗਰਟਾਂ ਪੀਣ ਜਿੰਨਾ ਨੁਕਸਾਨ ਸਿਹਤ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮਾਈਕ੍ਰੋਵੇਵ ਓਵਨ ਦੇ ਸੂਖਮ ਤਰੰਗੀ ਵਿਕਰਨ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ : ਮਾਈਕ੍ਰੋਵੇਵ ਓਵਨ ਵਿਚ ਮਾਸ ਪਕਾਉਣ ਨਾਲ ਉਸ ਵਿਚ 4-D– NITROSODIETHANOLAMINES ਨਾਮਕ ਇਕ ਕੈਂਸਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਤੱਤ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਦੁੱਧ ਅਤੇ ਅਨਾਜ ਮਾਈਕ੍ਰੋਵੇਵ ਓਵਨ ਵਿਚ ਗਰਮ ਕਰਨ ਜਾਂ ਪਕਾਉਣ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੁਝ ਅਮੀਨੋ ਐਸਿਡ ਵਿਚ ਬਦਲ ਕੇ ਕੈਂਸਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਤੱਤ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਮਾਈਕ੍ਰੋਵੇਵ ਓਵਨ ਵਿਚ ਗਰਮ ਕਰਨ ਨਾਲ ਉਸ ਵਿਚ ਇਕ ਅਜਿਹਾ ਤੱਤ ਬਣਦਾ ਹੈ ਜੋ ਬੱਚੇ ਦੀ ਤੰਤਰਿਕਾ ਤੰਤਰ ਅਤੇ ਗੁਰਦੇ ਲਈ ਜ਼ਹਿਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਰੂਸੀ ਖੋਜਕਾਰਾਂ ਨੇ ਮਾਈਕ੍ਰੋਵੇਵ ਓਵਨ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਵਿਚ ਸਾਰੇ ਖਾਧ ਪਦਾਰਥਾਂ ਵਿਚ 60 ਫੀਸਦੀ ਤੋਂ 90 ਫੀਸਦੀ ਵੈਲਿਊ ਦੀ ਕਮੀ ਪਾਈ ਗਈ। ਮਾਈਕ੍ਰੋਵੇਵ ਓਵਨ ਵਿਚ ਪੱਕੇ ਸਾਰੇ ਖਾਧ ਪਦਾਰਥਾਂ ਵਿਚ ਵਿਟਾਮਿਨ 'ਬੀ ਕੰਪਲੈਕਸ', ਵਿਟਾਮਿਨ 'ਸੀ', ਵਿਟਾਮਿਨ 'ਈ', ਜ਼ਰੂਰੀ ਖਣਿਜ ਅਤੇ ਲਾਈਪੋਰਟ੍ਰੋਪਿਕ ਕਾਰਕਾਂ ਦੀ ਕਮੀ ਪਾਈ ਗਈ। ਮਾਈਕ੍ਰੋਵੇਵ ਵਿਚ ਪੱਕੇ ਖਾਧ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਪੈਥੋਜੇਨਿਕ ਤਬਦੀਲੀ ਪਾਈ ਗਈ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ : ਲਸੀਕਾ ਸਬੰਧੀ ਵਿਕਾਰ ਪਾਇਆ ਗਿਆ, ਜੋ ਕੁਝ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਖੂਨ ਵਿਚ ਕੈਂਸਰ ਸੈੱਲ ਬਣਨ ਦੀ ਦਰ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ। ਢਿੱਡ ਅਤੇ ਅੰਤੜੀਆਂ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਹੋਣ ਦੀ ਦਰ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ। ਪਾਚਣ ਵਿਕਾਰ ਦੀ ਉੱਚ ਦਰ ਅਤੇ ਉਨਮੂਲਨ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਦੇ ਟੁੱਟਣ ਦਾ ਕ੍ਰਮ ਵੇਖਿਆ ਗਿਆ। 1950 ਵਿਚ ਰਡਾਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਰੂਸੀਆਂ ਨੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸੈਨਿਕਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਮਾਈਕ੍ਰੋਵੇਵ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿਚ ਆਉਣ ਉੱਤੇ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਸ ਜਾਂਚ ਰਿਪੋਰਟ ਵਿਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਇਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਲੱਛਣ ਖੂਨ ਦਾ ਦਬਾਅ ਘਟਣਾ ਅਤੇ ਨਬਜ਼ ਦਾ ਹੌਲੀ ਚੱਲਣਾ, ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਸੰਵੇਦਨਿਕ ਤੰਤਰਿਕਾ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿਚ ਉਤੇਜਨਾ ਅਤੇ ਉੱਚ ਖੂਨ ਦਬਾਅ ਹੈ। ਇਸ ਪੜਾਅ ਵਿਚ ਅਕਸਰ ਸਿਰਦਰਦ, ਚੱਕਰ ਆਉਣੇ, ਅੱਖ ਵਿਚ ਦਰਦ, ਉਨੀਂਦਰਾ, ਚਿੜਚਿੜਾਪਨ, ਚਿੰਤਾ, ਢਿੱਡ ਦਰਦ, ਤੰਤਰਿਕਾ ਤਣਾਵ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਣ ਵਿਚ ਮੁਸ਼ਕਿਲ, ਵਾਲਾਂ ਦੇ ਝੜਨ, ਪੱਥਰੀ, ਮੋਤੀਆਬਿੰਦ, ਪ੍ਰਜਨਨ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਕੈਂਸਰ ਦੇ ਵਾਧੇ ਦੀ ਘਟਨਾ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੈ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਥਕਾਵਟ ਅਤੇ ਹਿਰਦੇ ਰੋਗ ਜਿਵੇਂ ਕੋਰੋਨਰੀ ਧਮਨੀਆਂ ਦੀ ਰੁਕਾਵਟ ਅਤੇ ਦਿਲ ਦਾ ਦੌਰਾ ਪੈਣਾ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੈ।

-ਗੋਲੂ ਕਾ ਮੋੜ, ਤਹਿਸੀਲ ਗੁਰੂਹਰਸਹਾਏ, ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਫਿਰੋਜ਼ਪੁਰ। ਮੋਬਾ: 97810-00909

ਨਸ਼ਿਆਂ ਦਾ ਸਥਾਈ ਹੱਲ ਕੀ ਹੋਵੇ?

ਅੱਜ ਦੀ ਜਵਾਨੀ ਜਿਵੇਂ-ਕਿਵੇਂ ਕਹਿ ਲਵੋ, ਚਿੱਟੇ ਦੀ ਲਪੇਟ ਵਿਚ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਚਿੱਟੇ ਨੇ ਪਿਛਲੇ ਕਈ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੈਰ ਪਸਾਰ ਲਏ ਹਨ। ਆਖਰ ਇਹ ਚਿੱਟਾ ਹੈ ਕੀ ਚੀਜ਼? ਐਸਾ ਕੀ ਸਰੂਰ ਹੈ ਇਸ ਨਸ਼ੇ ਵਿਚ ਕਿ ਅੱਜ ਦੀ ਨੌਜਵਾਨ ਪੀੜ੍ਹੀ ਬੜੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਇਸ ਦੀ ਲਪੇਟ ਵਿਚ ਆ ਰਹੀ ਹੈ? ਇਸ ਚਿੱਟੇ ਨੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਮਾਵਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤ, ਭੈਣਾਂ ਦੇ ਵੀਰ, ਸੁਹਾਗਣਾਂ ਦੇ ਸੁਹਾਗ ਤੇ ਨਿੱਕੇ, ਨਿੱਕੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਬਾਪ ਖੋਹਣੇ ਨੇ? ਕਿਉਂ ਇਹ ਚਿੱਟੇ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਦਾ ਧੰਦਾ ਦਿਨੋ-ਦਿਨ ਵਧਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਆਖਰ ਬੰਦ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ? ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਨੌਜਵਾਨੋ, ਸੰਭਲ ਜਾਓ! ਇਸ ਨਾਲ ਨਸ਼ਾ ਵੇਚਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ, ਨਸ਼ਾ ਵਿਕਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਹਾਕਮਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ। ਪੂਰੇ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨੁਕਸਾਨ ਤੁਹਾਡਾ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਹੈ। ਨਸ਼ਾ ਤੁਹਾਡੀ ਜਾਇਦਾਦ ਵਿਕਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖਰਾਬ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੀ ਬਣੀ-ਬਣਾਈ ਇੱਜ਼ਤ ਵੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ ਮਿਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਫਿਰ ਇਕ ਐਸਾ ਦਿਨ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹੀ ਨਸ਼ਾ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੀ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਵੇਚਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਜੇਲ੍ਹਾਂ ਅੰਦਰ ਨਹੀਂ ਡੱਕ ਸਕਦੀਆਂ। ਸਰਕਾਰ ਵੀ ਇਸ ਪਾਸੇ ਧਿਆਨ ਦੇਵੇ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕਹਾਂਗੀ ਕਿ ਬੱਚਿਓ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਆਪਣੇ ਮਨ 'ਤੇ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰ ਲਵੋ ਤੇ ਆਪਣੇ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਤੇ ਫਿਰ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਲਪੇਟ ਵਿਚ ਆਉਣਾ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ, ਕੋਈ ਨਸ਼ੇ ਵੇਚਣ ਵਾਲਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨੇੜੇ ਦੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲੰਘੇਗਾ। ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਬੇਨਤੀ ਸਾਰੇ ਸੂਝਵਾਨ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਹੈ ਜੇਕਰ ਆਪਾਂ ਸਾਰੇ ਮਾਪੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਗੁਰੂ ਘਰ ਜਾਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪਾਈਏ, ਗੁਰਬਾਣੀ ਪੜ੍ਹਨ, ਸੁਣਨ ਤੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਜੀਵਨ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪਾਈਏ ਤਾਂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਜ਼ਰੂਰ ਕਿਰਪਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਸਾਡੇ 'ਤੇ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਬੱਚਿਆਂ 'ਤੇ ਅਤੇ ਮਾੜੀ ਸੰਗਤ ਤੋਂ, ਨਸ਼ੇ ਤੋਂ ਹਮੇਸ਼ਾ-ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਬਚਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਸਾਡਾ ਬੱਚਾ। ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਨਾਲ ਮਾਪੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੋਸਤਾਨਾ ਸਬੰਧ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖਣ, ਤਾਂ ਜੋ ਬੱਚਾ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਮਾਪਿਆਂ ਨਾਲ ਬੇਝਿਜਕ ਕਰ ਸਕੇ। ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਸਾਰੂ ਸੇਧਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਸਾਹਿਤ ਵੀ ਪੜ੍ਹਾਓ, ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ, ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ, ਦਇਆ, ਨੇਕ ਕਮਾਈ ਤੇ ਵੰਡ ਕੇ ਛਕਣ ਦੀ ਆਦਤ ਬਣਾਓ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਬੱਚਾ ਚੰਗੇ ਮਾਹੌਲ ਵਿਚ ਪਲ ਕੇ ਵੱਡਾ ਹੋਵੇਗਾ ਤੇ ਨਸ਼ੇ ਤੋਂ, ਮਾੜੀ ਸੰਗਤ ਤੋਂ, ਵਧ ਰਹੇ ਅਪਰਾਧਾਂ ਤੋਂ ਤੇ ਨਾਕਾਰਾਤਮਿਕ ਸੋਚ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹੇਗਾ।

-ਭਗਤਾ ਭਾਈ ਕਾ। ਮੋਬਾ: 94786-58384

ਵਾਰ-ਵਾਰ ਬਦਲ ਰਹੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆ ਨੀਤੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆ ਨਾਲ ਖਿਲਵਾੜ

ਭਾਰਤ ਦੀ ਇਹੀ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਪਿਛਲੇ 70-72 ਸਾਲਾਂ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਕੋਈ ਠੋਸ ਸਿੱਖਿਆ ਨੀਤੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਅਪਣਾ ਸਕੇ। ਸਰਕਾਰਾਂ ਬਦਲਦੀਆਂ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬਦਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆ ਨੀਤੀਆਂ। ਪਹਿਲੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨੀਤੀ ਅਜੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲਾਗੂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਬਦਲ ਕੇ ਨਵੀਂ ਨੀਤੀ ਘੜ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਹੁਲਾਰਾ ਦੇਣ ਲਈ ਕੋਠਾਰੀ ਕਮਿਸ਼ਨ, ਚਟੋਪਾਧਿਆ ਕਮਿਸ਼ਨ ਜਾਂ ਲਾਜ਼ਮੀ ਸਿੱਖਿਆ ਕਾਨੂੰਨ ਜਿਹੇ ਬਹੁਤ ਚੰਗੇ ਸੁਝਾਅ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮੌਜੂਦ ਹਨ ਪਰ ਕਦੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 100 ਫ਼ੀਸਦੀ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ। ਕਦੇ ਧੋਖੇ ਵਾਲੇ ਵਧੀਆ ਨਤੀਜੇ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਫੇਲ੍ਹ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ, ਕਦੇ ਬੋਰਡਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਇਮਤਿਹਾਨਾਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਕਈ ਹੋਰ ਨੀਤੀਆਂ ਅਪਣਾ ਕੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਅਤੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਨੂੰ ਉਲਝਾਈ ਰੱਖਣਾ ਤਾਂ ਹੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਇੱਥੇ ਕਦੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਪਹਿਲੀ ਤੋਂ, ਕਦੇ ਤੀਜੀ ਤੋਂ ਅਤੇ ਕਦੇ ਛੇਵੀਂ ਤੋਂ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਬਦਲਣ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਹੋਇਆ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਖੁੰਬਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿੱਜੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਮਾਧਿਅਮ ਸਕੂਲ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਏ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲਾਂ ਦੀ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਖਤਰਾ ਬਣ ਗਿਆ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਫੇਲ੍ਹ ਹੋ ਗਈਆਂ ਮੁਫ਼ਤ ਅਤੇ ਲਾਜ਼ਮੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ। ਹੁਣ ਭਾਵੇਂ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲਾਂ ਦੀ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਵੱਡੇ ਉਪਰਾਲੇ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ਪਰ ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਵਿਤਕਰੇ ਵਾਲੀ ਭਾਵਨਾ ਉਤਪੰਨ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਅੱਜਕਲ੍ਹ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਨਵੀਂ ਵਿੱਦਿਆ ਨੀਤੀ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਤਿਲਾਂਜਲੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਦਾ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਵਿਰੋਧ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਰਾਜਨੀਤਕ ਲਾਭ ਲੈਣ ਲਈ ਕੀਤੇ ਢੰਗਾਂ ਦਾ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਜਾਂ ਸਿੱਖਿਆ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਕੋਈ ਵੀ ਨਵੀਂ ਸਿੱਖਿਆ ਨੀਤੀ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਪਹਿਲਾਂ ਅਪਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਚੰਗੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਇਹ ਸਿੱਖਿਆ ਨਾਲ ਖਿਲਵਾੜ ਬਣ ਕੇ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਵੇਗੀ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਨੀਤੀ ਰਾਹੀਂ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਤੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਤੋਂ ਭੱਜਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ ਅਤੇ ਗਰੀਬਾਂ ਨੂੰ ਸਸਤੀ ਅਤੇ ਮਿਆਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇਣ ਦਾ ਉਪਰਾਲਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕਾਲਜ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਵੀ ਸਸਤੀ ਅਤੇ ਅਸਰਦਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਤਾਂ ਕਿ ਪੇਂਡੂ ਗਰੀਬ ਬੱਚੇ ਵੀ ਕਾਲਜਾਂ ਵੱਲ ਰੁਖ਼ ਕਰ ਸਕਣ ਅਤੇ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਪੱਧਰ ਤੱਕ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ ਉੱਚ ਕੋਟੀ ਦੀਆਂ ਅਫ਼ਸਰਾਂ ਦੀਆਂ ਅਸਾਮੀਆਂ ਲਈ ਮੁਕਾਬਲੇ ਲਈ ਅੱਗੇ ਆ ਸਕਣ।

-ਮ: ਨੰ: 3098, ਸੈਕਟਰ 37-ਡੀ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ।
ਮੋਬਾ: 98764-52223