ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਲੇਖਕ ਰੁਡਯਾਰਡ ਕਿਪਲਿੰਗ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਪੁਸਤਕ ਹੈ, 'ਜੰਗਲ ਬੁੱਕ' | ਇਸੇ ਪੁਸਤਕ ਦਾ ਹੀ ਨਾਇਕ ਹੈ ਬਾਲਕ ਮੋਗਲੀ ਜੋ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿਚ ਇਕ ਕਾਰਟੂਨ ਪਾਤਰ ਵਜੋਂ ਬੇਹੱਦ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋਇਆ ਹੈ | ਇਸ ਬਾਰੇ ਇਕ ਫ਼ਿਲਮ ਵੀ ਦੋ ਵਾਰੀ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸੀਰੀਅਲ ਅਤੇ ਐਨੀਮੇਸ਼ਨ ਵੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਸ ਦੇ ਹੋਰ ਸਾਥੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਸ਼ੇਰਖ਼ਾਨ, ਬਘੀਰਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਰੌਚਿਕ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦਾ ਵਰਨਣ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਹੈ | ਇਸ ਕਾਰਟੂਨ ਪਾਤਰ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਫੋਲੀਏ ਤਾਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸ਼ਾਸਨ ਦੌਰਾਨ 1932 ਈਸਵੀ ਵਿਚ ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਿਵਨੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਇਕ ਪਿੰਡ ਸੰਤ ਬਾਵੜੀ ਵਿਚ ਆਸ-ਪਾਸ ਦੇ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿਚੋਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਇਕ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਭੇਡ ਬੱਕਰੀਆਂ ਉੱਪਰ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਆਏ ਇਕ ਨਰ ਭੇੜੀਏ ਨੂੰ ਗਿ੍ਫ਼ਤਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ | ਇਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਮਨੁੱਖੀ ਬੱਚੇ ਵਰਗੀ ਸੀ ਪਰ ਹਰਕਤਾਂ ਭੇੜੀਏ ਵਾਲੀਆਂ ਸਨ | ਉਸ ਨੂੰ ਬਚਪਨ ਵਿਚ ਕੋਈ ਭੇੜੀਆ ਚੁੱਕ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਜੰਗਲੀ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਵਿਚ ਉਹ ਮਨੁੱਖੀ ਬਾਲਕ ਵੀ ਭੇੜੀਏ ਵਰਗੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ ਹੋਵੇਗਾ | ਅਖ਼ੀਰ ਮੋਗਲੀ ਆਪਣੀ ...
ਅਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦਸਵੀਂ ਜਮਾਤ ਦੀ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਸੀ | ਉਹ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਸੀ | ਉਸ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਗੁਣ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਗੱਲ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਛੇਤੀ ਸਮਝ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਵਿਚ ਇਕ ਘਾਟ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਬਹੁਤ ਸੀ | ਜਿਸ ਦਿਨ ਉਸ ਨੂੰ ਸਕੂਲੋਂ ਛੱੁਟੀ ਹੁੰਦੀ, ਉਸ ਦਿਨ ਉਸ ਦੀ ਮੰਮੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਾਰਤਾਂ ਤੋਂ ਤੰਗ ਆ ਜਾਂਦੀ ਸੀ | ਇਕ ਦਿਨ ਉਸ ਨੂੰ ਸਕੂਲੋਂ ਛੱੁਟੀ ਸੀ | ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਪੱੁਛਿਆ, 'ਮੰਮੀ, ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਕਹਾਣੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ? ਅੱਜ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਕਹਾਣੀ ਤਾਂ ਸੁਣਾਓ |' ਉਸ ਦੇ ਮੰਮੀ ਬੋਲੇ, 'ਹਾਂ! ਹਾਂ! ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ | ਪਰ ਕਹਾਣੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਾਂ ਦੋਵੇਂ ਇਕ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਾਂ | ਤੰੂ ਘਰ ਵਿਚੋਂ ਉਹ ਚੀਜ਼ਾਂ ਲੱਭ ਜਿਹੜੀਆਂ ਹੁਣ ਬੇਕਾਰ ਹੋ ਗਈਆਂ ਹਨ | ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਜਿਹੜੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਸਾਡੇ ਕੰਮ ਦੀਆਂ ਨਹੀਂ ਰਹੀਆਂ |' ਉਹ ਆਪਣੇ ਮੰਮੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਈ | ਉਹ ਅੱਗੋਂ ਬੋਲੀ, 'ਮੰਮੀ ਜੀ, ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਘਰ ਵਿਚ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਬੇਕਾਰ ਨਹੀਂ ਲਗਦੀ | ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਕੋਈ ਬੇਕਾਰ ਚੀਜ਼ ਘਰ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਹੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ, ...
ਬੱਚਿਓ, ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਕਾਠਮੰਡੂ ਸਾਡੇ ਗੁਆਂਢੀ ਦੇਸ਼ ਨਿਪਾਲ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਮਨਮੋਹਕ ਤੇ ਸੁੰਦਰ ਪਹਾੜ ਹਨ। ਬਰਫਾਂ ਨਾਲ ਢਕੀਆਂ ਚੋਟੀਆਂ ਤੇ ਪਹਾੜਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰੀ ਇਹ ਵਾਦੀ ਇਕ ਜਾਦੂਮਈ ਨਜ਼ਾਰਾ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ ਕਈ ਸੌ ਸਾਲ ਪੁਰਾਣਾ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਨਾਂਅ 'ਕਾਤੀਪੁਰ' ਸੀ। ਇਸ ਦਾ ਨਾਂਅ ਕਾਠਮੰਡੂ ਸੋਲ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿਚ ਗੋਰਖ ਨਾਥ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਲੱਕੜੀ ਦੇ ਮੰਦਰ ਕਾਰਨ ਪਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਾਠ ਮੰਦਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਮੰਦਰ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਕਾਰਨ ਹੀ ਕਾਤੀਪੁਰ ਨੂੰ ਕਾਠਮੂੰਡ ਕਿਹਾ ਜਾਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਕਾਠਮੰਡੂ ਸਮੁੰਦਰੀ ਤਲ ਤੋਂ 4500 ਫੁੱਟ ਦੀ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਹੈ। ਸੜਕ ਰਾਹੀਂ ਇਥੇ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਬਿਹਾਰ ਦਾ 'ਰਕਸੋਲ' ਬਾਰਡਰ ਜਾਂ ਯੂ. ਪੀ. ਦਾ 'ਸਨੋਲੀ' ਬਾਰਡਰ ਪਾਰ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ਼ ਰਾਹੀਂ ਵੀ ਕਾਠਮੰਡੂ ਪਹੁੰਚਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸਫ਼ਾਈ ਦੇ ਪੱਖ ਤੋਂ ਕਾਠਮੰਡੂ ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਵਿਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ। ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਸਾਫ਼-ਸੁਥਰੀਆਂ ਹਨ। ਸੜਕਾਂ ਉੱਪਰ ਥੁੱਕਣਾ ਸਖ਼ਤ ਮਨ੍ਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗੱਡੀਆਂ, ਮੋਟਰਾਂ ਦੇ ਹਾਰਨ ਵੀ ਵਰਜਿਤ ਹਨ। ਕਾਠਮੰਡੂ ...
• ਸੁਰਿੰਦਰ-ਜ਼ਨਾਨੀਆਂ ਬੰਦਿਆਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਲੰਮੀ, ਬਿਹਤਰ ਤੇ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਿਉਂ ਜਿਉਂਦੀਆਂ ਹਨ?
ਕੁਲਵਿੰਦਰ-ਕਿਉਂਕਿ ਜ਼ਨਾਨੀਆਂ ਦੀ ਕੋਈ ਪਤਨੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ |
• ਰਮਿੰਦਰ ਬੈਂਕ ਵਿਚ ਪੈਸੇ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਗਿਆ | ਬੈਂਕ ਦਾ ਕਰਮਚਾਰੀ ਬੋਲਿਆ, 'ਇਹ ਨੋਟ ਫਟਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਦੂਜਾ ਦਿਓ |'
ਰਮਿੰਦਰ-ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਖਾਤੇ ਵਿਚ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕਰਵਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਫਟਿਆ ਕਰਵਾਵਾਂ ਜਾਂ ਨਵਾਂ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਮਤਲਬ?
• ਕੁੜੀ (ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ )-ਕੱਲ੍ਹ ਮੇਰਾ ਜਨਮ ਦਿਨ ਹੈ |
ਮੁੰਡਾ-ਅਡਵਾਂਸ ਵਿਚ ਹੈਪੀ ਬਰਥ ਡੇ |
ਕੁੜੀ-ਤੋਹਫ਼ਾ ਕੀ ਦੇਵੇਂਗਾ?
ਮੁੰਡਾ-ਬੋਲ ਕੀ ਦੇਵਾਂ?
ਕੁੜੀ-ਰਿੰਗ |
ਮੁੰਡਾ-ਚੱਲ ਠੀਕ ਹੈ, ਰਿੰਗ ਦੇਵਾਂਗਾ ਪਰ ਚੱੁਕੀਂ ਨਾ, ਬੈਲੇਂਸ ਨਹੀਂ ਹੈ |
-ਹਰਜਿੰਦਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਬਾਜਵਾ,
ਕੋਠੀ 536, ਗਲੀ 5-ਬੀ, ਵਿਜੇ ਨਗਰ, ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ...
(ਲੜੀ ਜੋੜਨ ਲਈ ਪਿਛਲੇ ਐਤਵਾਰ ਦਾ ਅੰਕ ਦੇਖੋ)
ਦਿਨ ਦੌੜੀ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ | ਹਰੀਸ਼ ਪੂਰੀ ਮਿਹਨਤ ਕਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ | ਹਰੀਸ਼ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਪਿੱਛੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਦਾ ਵੀ ਪੂਰਾ ਯੋਗਦਾਨ ਸੀ | ਉਹ ਹਰੀਸ਼ ਦੀ ਛੋਟੀ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਲੋੜ ਦਾ ਵੀ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦੇ | ਉਹ ਰਾਤੀਂ ਉਸ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨਾਵਲ ਜਾਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕਿਤਾਬ ਲੈ ਕੇ ਦੇਰ ਤੱਕ ਪੜ੍ਹਦੇ ਰਹਿੰਦੇ | ਰਾਤੀਂ ਜੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਕਈ ਵਾਰੀ ਆਪ ਚਾਹ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਜਾਂ ਦੱੁਧ ਗਰਮ ਕਰਕੇ ਲਿਆ ਦਿੰਦੇ | ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਉਹ ਦੱੁਧ ਜਾਂ ਚਾਹ ਪੀਂਦਾ, ਓਨੀ ਦੇਰ ਉਸ ਨਾਲ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ | ਇਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਸੁਸਤੀ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਅਤੇ ਉਹ ਫਿਰ ਤਰੋਤਾਜ਼ਾ ਹੋ ਕੇ ਪੜ੍ਹਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ |
ਇਸ ਸਾਲ ਮਾਤਾ ਜੀ ਨੇ ਜਿਹੜੀ ਇਕ ਹੋਰ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਕੈਨੇਡਾ ਨਹੀਂ ਗਏ | ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਜ਼ੋਰ ਲਗਾਉਂਦੇ ਰਹੇ, ਫੋਨ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਪਰ ਮਾਤਾ ਜੀ ਨੇ ਇਕੋ ਨੰਨਾ ਫੜੀ ਰੱਖਿਆ ਕਿ ਇਸ ਸਾਲ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ | ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਪੱੁਛਣ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ, 'ਐਤਕੀਂ ਹਰੀਸ਼ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸਾਲ ਐ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਉਸ ਦੇ ...
ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਇਕ ਲਿਆਂਦਾ ਘੋੜਾ, ਫਾਇਦਾ ਬਹੁਤਾ ਮੱੁਲ ਹੈ ਥੋੜ੍ਹਾ | ਪੂਛ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਕੋ ਅੱਖ, ਪਰ ਹੈ ਇਸ ਦਾ ਪਤਲਾ ਲੱਕ | ਦੋ ਕੰਨ ਅਤੇ ਦੋ ਨੇ ਪੈਰ, ਚਲਦਾ ਜਾਵੇ ਸ਼ਹਿਰੋ-ਸ਼ਹਿਰ | ਜੇ ਕੋਈ ਇਸ ਦਾ ਕੰਨ ਮਰੋੜੇ, ਉਦੋਂ ਬੜਾ ਤੇਜ਼ ਇਹ ਦੌੜੇ | ਰਵਿੰਦਰ ਇਹ ਬੁਝਾਰਤ ਪਾਈ, ਪਰ ਸ਼ੰਮੀ ਦੇ ਸਮਝ ਨਾ ਆਈ | ਹਵਾ ਖਾਂਦਾ ਪੈਟਰੋਲ ਹੈ ਪੀਂਦਾ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਦੱਸ ਰਵਿੰਦਰ ਕਹਿੰਦਾ | f ਸ਼ੰਮੀ ਨੇ ਝੱਟ ਦਿੱਤਾ ਉੱਤਰ, ਕਹਿੰਦਾ ਇਹ ਤਾਂ ਹੈ 'ਸਕੂਟਰ' | -ਜਸਵੀਰ ਸਿੰਘ ਭਲੂਰੀਆ, ਪਿੰਡ ਤੇ ਡਾਕ: ਭਲੂਰ (ਮੋਗਾ) ...
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੀਤੀਆਂ ਮਿਹਨਤਾਂ, ਅੱਜ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਵਧਾਈਆਂ |
ਪਾਸ ਜੋ ਬੱਚੇ ਹੋਏ ਨੇ, ਅੱਜ ਵੰਡਦੇ ਪਏ ਮਠਿਆਈਆਂ |
ਜੋ ਰਹੇ ਮੋਬਾਈਲਾਂ ਨਾਲ ਚੁੰਬੜੇ, ਅੱਜ ਬੈਠੇ ਮੰੂਹ ਲਟਕਾ ਕੇ |
ਪੜ੍ਹਾਈ ਨੂੰ ਸੀ ਟਿੱਚ ਸਮਝਦੇ, ਰਹੇ ਘੁੰਮਦੇ ਢਾਣੀਆਂ ਬਣਾ ਕੇ |
ਬਿਨਾਂ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ, ਹੈ ਡੰਗਰਾਂ ਦੇ ਸਮਾਨ |
ਅਨਪੜ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਾ ਪੱੁਛਦਾ, ਦਰ-ਦਰ ਧੱਕੇ ਖਾਣ |
ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਸ ਇਹੋ ਆਖਦੀ, ਤੁਸੀਂ ਕਰਕੇ ਖੂਬ ਪੜ੍ਹਾਈ |
ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ ਸਿਰ ਉੱਚਾ ਕਰਕੇ, ਖੱਟੋ ਖੂਬ ਵਡਿਆਈ |
ਪੜ੍ਹਾਈ ਸਭ ਤੋਂ ਬੱਚਿਓ ਮਹਿੰਗਾ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਗਹਿਣਾ |
'ਬਸਰੇ' ਕੋਈ ਚੁਰਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਕੋਲ ਹੀ ਰਹਿਣਾ |
-ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਬਸਰਾ,
ਪਿੰਡ ਗਿੱਲਾਂ, ਡਾਕ: ਚਮਿਆਰਾ (ਜਲੰਧਰ) |
ਮੋਬਾ: ...
1. ਮੁੰਨਾ ਲੱਕੜ ਦੇ ਹਲ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ | ਕੀ ਹੋਰ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮੁੰਨਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ? 2. ਐਵੇਂ ਹਰ ਗੱਲ 'ਤੇ ਰੱਟਾ (ਝਗੜਾ) ਨਹੀਂ ਪਾਈਦਾ | ਹੋਰ ਰੱਟਾ ਕਿਥੇ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ? 3. ਉਸ ਨੇ ਕਈ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਇਆ ਪਰ ਰਾਸ ਨਹੀਂ ਆਇਆ | ਹੋਰ ਰਾਸ ਕਿਸ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ? 4. ਲੱਜ (ਮੋਟੀ ਰੱਸੀ) ਨਾਲ ਖੂਹ 'ਚੋਂ ਪਾਣੀ ਕੱਢਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ | ਹੋਰ ਲੱਜ ਕਿਸ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ? 5. ਉਹ ਕਿਹੜਾ ਸਮੁੰਦਰ ਹੈ, ਜੋ ਅਸੀਂ ਰੋਜ਼ ਪੀਂਦੇ ਹਾਂ? 6. ਔਲੇ ਤੇ ਸੇਬ ਦਾ ਮੁਰੱਬਾ ਤਾਂ ਸੁਣਿਆ ਹੈ, ਹੋਰ ਮੁਰੱਬਾ ਕਿਸ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ? 7. ਮੇਖ ਲੋਹੇ ਦੀ ਛੋਟੀ ਕਿੱਲ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ | ਕੀ ਹੋਰ ਵੀ ਮੇਖ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਲੋਹੇ ਦੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ? ਉੱਤਰ : (1) ਲੜਕਾ, ਛੋਟਾ ਬੱਚਾ, (2) ਸਬਕ ਦੀ ਬੋਲ-ਬੋਲ ਦੁਹਰਾਈ ਕਰਨੀ, (3) ਪੂੰਜੀ, (4) ਸ਼ਰਮ, (5) ਨਿਹੰਗ ਬੋਲੀ 'ਚ ਦੱੁਧ, (6) 25 ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ, (7) ਜੋਤਿਸ਼ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਰਾਸ਼ੀ | -ਸਰਬਜੀਤ ਸਿੰਘ ਝੱਮਟ, ਪਿੰਡ ਝੱਮਟ, ਡਾਕ: ਅਯਾਲੀ ਕਲਾਂ (ਲੁਧਿਆਣਾ)-142027. ਮੋਬਾ: ...
ਸੋਹਣੇ ਉਪਯੋਗੀ ਰੱੁਖਾਂ ਵਿਚ ਹਾਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ | ਲਾਲ ਗੁਲਾਬੀ ਫੱੁਲਾਂ ਲੱਦਿਆ ਮੈਂ ਕਚਨਾਰ ਅਖਵਾਂਦਾ | ਦੋ ਪੱਤਿਆਂ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਪੱਤਾ ਜੁੜ ਕੇ ਬਣਿਆ ਲੱਗੇ | ਕੱਚੀ ਕਲੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਸਭ ਤੋਂ ਅੱਗੇ | ਪਥਰੀਲੀ ਮਿੱਟੀ 'ਚੋਂ ਵੀ ਉੱਗ ਪੈਂਦਾ ਮੇਰਾ ਬੀਅ | ਫੱੁਲ ਮੇਰੇ ਚਿੱਟੇ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਲਾਲ ਜਾਮਣੀ ਵੀ | ਫੱੁਲਾਂ ਦੀ ਰੱੁਤੇ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਨ ਨਿਰਾਲੀ ਹੁੰਦੀ | ਹਰ ਟਾਹਣੀ ਫੱੁਲਾਂ ਦੇ ਮੰੂਹ 'ਤੇ ਲਾਲੀ ਹੁੰਦੀ | ਛਿੱਲ ਮੇਰੀ ਨਾਲ ਫਰਨੀਚਰ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਰੰਗ-ਰੰਗਾਈ | ਮੇਰੇ ਫੱੁਲਾਂ ਤੋਂ ਹਵਾ ਦਰਦ ਦੀ ਬਣੇ ਦਵਾਈ | ਠੰਢੀ ਰੱੁਤ ਬਸੰਤ 'ਚ ਫਿਰ ਕਚਨਾਰ ਖਿੜਨਗੇ | ਸੁਗੰਧੀਆਂ ਦਾ ਮੇਲਾ ਭਰਨਾ ਚਰਚੇ ਫੇਰ ਛਿੜਨਗੇ | -ਹਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਮਾਇਰ, 398, ਵਿਕਾਸ ਨਗਰ, ਗਲੀ ਨੰ: 10, ਪੱਖੋਵਾਲ ਰੋਡ, ...
• ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਾ ਦੱਸੋ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਰਦ ਸਹਿਣ ਦੀ ਆਦਤ ਹੈ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਵੀ ਸੱਟਾਂ ਮਾਰ ਕੇ ਦੇਖਦੇ ਹਨ |
• ਲਫਜ਼ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਇਨਸਾਨ ਦਾ ਗਹਿਣਾ, ਸ਼ਕਲ ਦਾ ਕੀ ਹੈ, ਇਹ ਤਾਂ ਉਮਰ ਤੇ ਹਾਲਾਤ ਨਾਲ ਬਦਲ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ |
• ਸਾਹਾਂ ਦਾ ਰੁਕ ਜਾਣਾ ਤਾਂ ਆਮ ਗੱਲ ਹੈ, ਜਿਥੇ ਆਪਣੇ ਬਦਲ ਜਾਣ, ਮੌਤ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ |
• ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ ਬੰਦਾ ਹੰਕਾਰ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਦਕਿ ਸਾਡੇ ਤਾਂ ਸਾਹ ਵੀ ਉਧਾਰੇ ਹਨ |
• ਹਰ ਇਕ ਨੂੰ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਨਾ ਦੱਸੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਹਾਲਾਤ ਮਾੜੇ ਦੇਖ ਕੇ ਤਾਂ ਸਾਹ ਵੀ ਸਾਥ ਛੱਡ ਜਾਂਦੇ ਹਨ |
• ਸੋਹਣੇ ਨਾ ਬਣੋ, ਚੰਗੇ ਬਣੋ | ਸਲਾਹਕਾਰ ਨਾ ਬਣੋ, ਮਦਦ ਕਰੋ |
• ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਅੱਗੇ ਝੁਕਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਰਿਸ਼ਤੇ ਬਚਾ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਨੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਝੁਕਾ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਨੇ |
-ਬਲਵਿੰਦਰ ਜੀਤ ਕੌਰ ਬਾਜਵਾ,
ਚੱਕਲਾਂ (ਰੂਪਨਗਰ) | ਮੋਬਾ: ...
Website & Contents Copyright © Sadhu Singh Hamdard Trust, 2002-2021.
Ajit Newspapers & Broadcasts are Copyright © Sadhu Singh Hamdard Trust.
The Ajit logo is Copyright © Sadhu Singh Hamdard Trust, 1984.
All rights reserved. Copyright materials belonging to the Trust may not in whole or in part be produced, reproduced, published, rebroadcast, modified, translated, converted, performed, adapted,communicated by electromagnetic or optical means or exhibited without the prior written consent of the Trust. Powered
by REFLEX