ਧੀਆਂ : ਸੁਪਨਿਆਂ ਵਿਚ ਜਾਨ, ਦੇਸ਼ ਦਾ ਮਾਣ

22 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਧੀ ਦਿਵਸ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼
ਧੀ ਇਕ ਪਾਸੇ ਸਾਕਸ਼ੀ ਮਲਿਕ ਜਾਂ ਪੀ. ਵੀ. ਸਿੰਧੂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਮਾਣ ਵਧਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਦੇਸ਼ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ ਸੈਨਿਕ ਬਣ ਕੇ ਸੀਮਾ 'ਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਦੇ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਪੈਰਾ-ਉਲੰਪਿਕ ਵਿਚ ਸਰੀਰ ਦਾ ਹੇਠਲਾ ਹਿੱਸਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਪੰਗ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਚਾਂਦੀ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਪਾਸੇ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਅਤੇ ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਹ ਬੰਦ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਖੁੱਲ੍ਹੇਆਮ ਅਤੇ ਸੜਕ ਵਿਚ ਵੀ ਅਪਮਾਨ ਦਾ ਘੁੱਟ ਪੀਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੁੰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਦਾ ਉਪਭੋਗ ਨਾ ਕਰਨ ਦੇਣ ਦੇ ਅਪਰਾਧ ਵਿਚ ਤੇਜ਼ਾਬ ਨਾਲ ਨੁਹਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਵਿਚ ਕਈ ਵਾਰ ਤਾਂ ਬੇਟੀ ਦਿਵਸ ਵਰਗੇ ਆਯੋਜਨ ਬੇਮਾਇਨੇ ਅਤੇ ਝੂਠ ਦੇ ਪੁਲੰਦੇ ਲੱਗਣ ਲਗਦੇ ਹਨ।
ਪਰ ਬੇਟੀ ਜਾਂ ਲੜਕੀ ਨਾਂਅ ਦੀ ਇਹ ਜੀਵਨ ਦੀ ਧਨੀ ਪ੍ਰਾਣੀ ਡਰਦੀ ਹੈ ਨਾ ਮਰਦੀ ਹੈ ਸਗੋਂ ਸਾਰੇ ਬੰਧਨਾਂ, ਬੰਦਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਬੰਧਾਂ ਅਤੇ ਨਿਰਉਤਸ਼ਾਹਤ ਕਰ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਮਾਹੌਲ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਉਡਾਣ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਹੋਰ ਉੱਚਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ, ਸਗੋਂ ਬੱਦਲਾਂ ਤੋਂ ਪਾਰ ਜਾਣ ਦੇ ਹੁਸੀਨ ਸੁਪਨੇ ਪਾਲਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪਾਲਦੀ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਥਾਰਥ ਵਿਚ ਤਬਦੀਲ ਵੀ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦੇ ਹੀ।
ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੀ ਵਜ੍ਹਾ ਨਾਲ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਚਲਦਿਆਂ ਲੜਕੀਆਂ ਨੇ ਆਸਮਾਨ ਛੂਹੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਕਾਫੀ ਕੁਝ ਕੀਤਾ ਵੀ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਅੰਕੜਿਆਂ ਵਿਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਤੇ ਧਰਾਤਲ 'ਤੇ ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਘੱਟ ਹੈ।
ਦੂਰ-ਦਰਾਜ ਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚ ਅੱਜ ਵੀ ਲੜਕੀ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦਿਲ ਦਹਿਲਾਉਣ ਵਾਲੀ ਹੈ। ਵਧਦੇ ਅਨਾਚਾਰ ਅਤੇ ਟੁੱਟਦੀਆਂ-ਬਿਖਰਦੀਆਂ ਮਰਿਆਦਾਵਾਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਾਰ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਰ ਲੜਕੀ ਹੀ ਬਣਦੀ ਹੈ। ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਬੇਟੀ 'ਤੇ ਤਰਜੀਹ ਦੇਣੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਆਮ ਗੱਲ ਹੈ, ਅੱਜ ਦੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਵੀ ਇਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿਚ।
ਪਰ ਕਵੀ ਦੁਸ਼ਯੰਤ ਦੀਆਂ ਸਤਰਾਂ 'ਮੰਜ਼ਿਲੇਂ ਵਹੀਂ ਪਾਤੇ ਹੈਂ, ਜਿਨਕੇ ਸਪਨੋਂ ਮੇਂ ਜਾਨ ਹੋਤੀ ਹੈ। ਪੰਖੋਂ ਸੇ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਹੌਸਲੋਂ ਸੇ ਉੜਾਨ ਹੋਤੀ ਹੈ' ਵੀ ਸਭ ਤੋਂ ਸਟੀਕ ਲੜਕੀ ਭਾਵ ਧੀ 'ਤੇ ਹੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਹਰ ਹਨੇਰੇ ਨੂੰ ਚੀਰ, ਹਰ ਪਹਾੜ ਨਾਲ ਟਕਰਾਅ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਨਵੇਂ ਤੋਂ ਨਵੇਂ ਕੀਰਤੀਮਾਨ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਬੁਲੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਛੂਹਿਆ ਹੈ।
ਭਾਵੇਂ ਲੜਕੀ ਨੇ ਨਵੇਂ ਤੋਂ ਨਵੇਂ ਮੁਕਾਮ ਹਾਸਲ ਕੀਤੇ ਹੋਣ ਪਰ ਕਈ ਮਾਇਨਿਆਂ ਅਤੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਉਹ ਅੱਜ ਵੀ ਬਹੁਤ ਪਿੱਛੇ ਹੈ। ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਪੜ੍ਹੀਆਂ-ਲਿਖੀਆਂ ਲੜਕੀਆਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਪਾਇਆ ਹੈ ਪਰ ਅਜਿਹੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗਵਾਇਆ ਵੀ ਹੈ, ਜੋ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਦੇ ਲਈ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਵੱਲ ਕਦਮ ਰੱਖਣ ਦੀ ਕੀਮਤ ਲੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਹਿਜ ਕੋਮਲ ਭਾਵ ਗੁਆ ਕੇ ਚੁਕਾਉਣੀ ਪਈ ਹੈ।
ਪਰ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਹੋਣ 'ਤੇ ਵੀ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿਚ ਲੜਕੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਲੜਕੀਆਂ ਮੀਲਾਂ ਅੱਗੇ ਹਨ, ਗੁਣਵੱਤਾ ਵਿਚ ਸਦਾ ਹੀ ਭਾਰੀ, ਆਗਿਆਕਾਰਤਾ ਵਿਚ ਸੋਨੇ 'ਤੇ ਸੁਹਾਗਾ, ਮਾਂ-ਬਾਪ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸਮਰਪਣ ਵਿਚ ਅਤੁਲਨੀਯ, ਕਰਤੱਵ ਪਾਲਣ ਵਿਚ ਸਦਾ ਸਜਗ ਅਤੇ ਤਿਆਰ, ਪਰ ਪਰਾ ਅਤੇ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਉਸ ਦਾ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ, ਕਮਾਉਣ 'ਤੇ ਆਵੇ ਤਾਂ ਇਕੱਲੀ ਪਰਿਵਾਰ ਪਾਲ ਦੇਵੇ, ਬੱਚੇ ਦੇ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਵਿਚ ਮਹਾਰਥੀ, ਭਰਾ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾ ਦੇਵੇ, ਭੈਣ ਨੂੰ ਹੌਸਲਾ ਦੇਵੇ ਭਾਵ ਜਿੰਨਾ ਕਹੋ, ਘੱਟ ਹੈ।
ਸਮਾਂ ਰਹਿੰਦੇ ਸੋਚਣ ਅਤੇ ਸਹੀ ਸੋਚ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸ 'ਤੇ ਅਮਲ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਪੁਰਾਣੀ ਸੋਚ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲ ਆਈਏ ਤਾਂ ਅੱਜ ਦੀ ਲੜਕੀ ਦੇਸ਼, ਘਰ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਕਿਤੇ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਲਿਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਦਰਜੇ 'ਚ ਮੰਨਣ, ਉਸ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਮਝਣ, ਉਸ ਨਾਲ ਭੇਦ-ਭਾਵ ਕਰਨ, ਬੇਟੇ 'ਤੇ ਜਾਨ ਦੇਣ ਅਤੇ ਬੇਟੀ ਦੀ ਜਾਨ ਲੈ ਲੈਣ ਦੀ ਰੋਗੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਹਰ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਛੱਡਣੀ ਪਵੇਗੀ ਅਤੇ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਆਸਮਾਨ ਵਿਚ ਉਡਾਣ ਭਰਨ, ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਜਿਊਣ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਹੱਕ ਦੇਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਸਜਾਉਣ ਦਾ ਵਾਤਾਵਰਨ ਬਣਾਉਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਬਸ, ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਬਦਲ ਕੇ ਦੇਖੋ। ਲੜਕੀ ਮਾਣ ਨਾਲ ਸਿਰ ਉੱਚਾ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਹਰ ਮਾਂ-ਬਾਪ ਦਾ।

ਖ਼ਬਰ ਸ਼ੇਅਰ ਕਰੋ

ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੈਂਪੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨੁਕਤੇ

ਵਾਲਾਂ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਤਾਂ ਹਰ ਮੌਸਮ ਵਿਚ ਬਣੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਬਰਸਾਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਾਲਾਂ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਵਧ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਵਾਲ ਧੋਵੋ, ਉਦੋਂ ਵਾਲ ਝੜਨ ਲਗਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਆਲਿੰਗ ਕਰੋ, ਉਦੋਂ ਵਾਲ ਟੁੱਟਣ ਲਗਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਮਤਲਬ ਕੱਢ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਮੌਸਮ ਬਦਲਦੇ ਹੀ ਵਾਲਾਂ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਸੁੰਦਰ ਦਿਸਣ ਲਈ ਮੇਕਅਪ, ਗਹਿਣੇ, ਸੁੰਦਰਤਾ ਪ੍ਰਸਾਧਨਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਵਾਲਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸੁੰਦਰ ਅਤੇ ਸੰਘਣੇ ਵਾਲਾਂ ਲਈ ਔਰਤਾਂ ਤੇਲ ਮਾਲਿਸ਼, ਮਹਿੰਗੇ ਸ਼ੈਂਪੂ, ਸਪਾ ਟ੍ਰੀਟਮੈਂਟ ਵਰਗੇ ਕਈ ਯਤਨ ਕਰਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਔਰਤਾਂ ਸ਼ੈਂਪੂ ਕਰਨ ਦੇ ਸਹੀ ਤਰੀਕੇ ਦੀ ਉਲਝਣ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੈਂਪੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਿੱਲਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸੁੱਕੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ੈਂਪੂ ਲਗਾਉਣ ਨਾਲ ਫਾਇਦੇ ਦੀ ਬਜਾਏ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ ਸ਼ੈਂਪੂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਵਾਲ ਉਲਝੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਅਜਿਹੇ ਵਿਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ੈਂਪੂ ਜਾਂ ਕੰਡੀਸ਼ਨਰ ਬਦਲਣ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ੈਂਪੂ ਲਗਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 2-3 ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਵਾਲਾਂ ਦੀ ਮਸਾਜ ਕਰੋ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਤਾਜ਼ੇ-ਠੰਢੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਧੋਵੋ। ਸ਼ੈਂਪੂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਖੋਪੜੀ 'ਤੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰਕੇ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਸ਼ੈਂਪੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਕ ਘੰਟਾ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਤੇਲ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰੋ।
ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਗਰਮ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਕਦੇ ਨਾ ਧੋਵੋ। ਇਸ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਲ ਰੁੱਖੇ ਹੋ ਜਾਣਗੇ। ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਹੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿਚ ਹੀ ਸ਼ੈਂਪੂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ੈਂਪੂ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਰਤੋਂ ਵੀ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ। ਇਸ ਵਾਸਤੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ੈਂਪੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਕ ਘੰਟਾ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਮਾਲਿਸ਼ ਕਰੋ ਤਾਂ ਕਿ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਪੋਸ਼ਣ ਮਿਲ ਸਕੇ। ਸ਼ੈਂਪੂ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਘੋਲ ਕੇ ਲਗਾਉਣ ਨਾਲ ਵਧੀਆ ਨਤੀਜਾ ਮਿਲਣਗੇ ਅਤੇ ਉਹ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਸਫ਼ਾਈ ਕਰ ਸਕੇਗਾ।
ਤੁਸੀਂ ਜਦੋਂ ਵੀ ਵਾਲ ਧੋਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਕੁਝ ਖਾਸ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਖਾਸ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਲ ਤੇਲੀ ਹਨ ਜਾਂ ਖੁਸ਼ਕ? ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖੋ ਕਿ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਈ ਅਜਿਹੇ ਸ਼ੈਂਪੂ ਮਿਲ ਜਾਣਗੇ, ਜੋ ਰਸਾਇਣਾਂ ਨਾਲ ਬਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਸ਼ੈਂਪੂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਲਾਂ ਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਤੇਲ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਸਕੈਲਪ ਦਾ ਐਸਿਡ ਅਲਕਾਲਾਈਨ ਸੰਤੁਲਨ ਵਿਗੜਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਵਾਲ ਟੁੱਟਦੇ ਅਤੇ ਡੈਮੇਜ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਤੇਲੀ ਵਾਲਾਂ ਲਈ ਹਿਨਾ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਕ ਵਾਲਾਂ ਲਈ ਔਲੇ ਵਾਲੇ ਸ਼ੈਂਪੂ ਚੁਣੋ।
ਹਫ਼ਤੇ ਵਿਚ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਕਰੀਏ ਸ਼ੈਂਪੂ?
ਇਹ ਸਵਾਲ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਉੱਠਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਫ਼ਤੇ ਵਿਚ 2 ਵਾਰ ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੇ 3 ਵਾਰ ਧੋਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਹੋਵੇਗੀ ਪਰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਾਲਾਂ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਿਥੇ ਤੇਲੀ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਹਫ਼ਤੇ ਵਿਚ 3 ਵਾਰ ਧੋਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਥੇ ਖੁਸ਼ਕ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ 2 ਵਾਰ ਧੋਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਹੁੰਮਸ ਭਰੇ ਮੌਸਮ ਵਿਚ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਲਾਂ ਦੀ ਕਿਸਮ ਜਿਹੜੀ ਮਰਜ਼ੀ ਹੋਵੇ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 3 ਵਾਰ ਧੋਵੋ। ਅਜਿਹੇ ਮੌਸਮ ਵਿਚ ਪਸਨੇ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਨਾਲ ਧੂੜ, ਗੰਦਗੀ ਤੁਹਾਡੀ ਚਮੜੀ ਵਿਚ ਚਿਪਕ ਕੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਕਾਫੀ ਗੰਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਸ਼ੈਂਪੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ
ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੂਰੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਤੌਲੀਏ ਵਿਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲਪੇਟੋ। ਇਸ ਨਾਲ ਵਾਧੂ ਪਾਣੀ ਨਿਕਲ ਜਾਵੇਗਾ। ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਸੁਕਾਉਣ ਲਈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਗੜਨ ਦੀ ਗ਼ਲਤੀ ਨਾ ਕਰੋ। ਜਦੋਂ ਵਾਲ ਸੁੱਕ ਜਾਣ ਜਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਘੱਟ ਗਿੱਲੇ ਹੋਣ ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੌੜੇ ਦੰਦਾਂ ਵਾਲੀ ਕੰਘੀ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੁਲਝਾਓ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁਲਝਾਉਣ ਲਈ ਪਤਲੇ ਦੰਦਾਂ ਵਾਲੀ ਕੰਘੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਦੇ ਵੀ ਨਾ ਕਰੋ। ਇਸ ਨਾਲ ਇਹ ਟੁੱਟ ਕੇ ਝੜਨ ਲਗਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੁਦ ਹੀ ਸੁੱਕਣ ਦਿਓ। ਸੁਕਾਉਣ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੇਅਰ ਡ੍ਰਾਇਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾ ਕਰੋ। ਨਾਲ ਹੀ ਜੇ ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ 10 ਇੰਚ ਦੀ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਰੱਖੋ।

ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੀ ਕਰੋ ਸਹੀ ਦੇਖਭਾਲ

ਧਿਆਨ ਦਿਓ ਗਹਿਣੇ ਪਹਿਨਦੇ ਸਮੇਂ
* ਬਾਹਰ ਸਫ਼ਰ 'ਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਮੇਂ ਗਹਿਣੇ ਨਾ ਤਾਂ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਜਾਓ, ਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਹਿਨ ਕੇ ਜਾਓ। ਬਸ ਇਕ ਅੰਗੂਠੀ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਕਰਣਫੁਲ ਹੀ ਪਹਿਨੋ। ਚੂੜੀਆਂ, ਚੈਨ, ਹਾਰ, ਲੰਬੇ ਕਰਣਫੁਲ, ਵਾਲੀਆਂ ਪਹਿਨ ਕੇ ਨਾ ਜਾਓ।
* ਚੇਨ ਪਹਿਨਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਦੇ ਹੁਕ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿਓ ਕਿ ਕਿਤੇ ਉਹ ਢਿੱਲੀ ਜਾਂ ਘਸੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਨਾਂ ਵਿਚ ਪਹਿਨਣ ਵਾਲੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੇ ਪੇਚ 'ਤੇ ਵੀ ਧਿਆਨ ਦਿਓ ਕਿ ਉਹ ਸਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ। ਜੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਗੜਬੜੀ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਉਤਾਰ ਕੇ ਸੰਭਾਲ ਦਿਓ।
* ਜਦੋਂ ਵੀ ਕੋਈ ਗਹਿਣਾ ਪਹਿਨੋ ਤਾਂ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਬਿਸਤਰ 'ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਪਹਿਨੋ ਤਾਂ ਕਿ ਡਿਗ ਕੇ ਗੁਆਚਣ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ ਨਾ ਰਹੇ।
* ਕੁਝ ਔਰਤਾਂ ਸਮਾਰੋਹਾਂ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗਹਿਣੇ ਪਹਿਨ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਚਾਹੇ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੁਸ਼ਾਕ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦੇ ਹੋਣ ਜਾਂ ਨਾ। ਜ਼ਿਆਦਾ ਗਹਿਣੇ ਅਤੇ ਬੇਮੇਲ ਗਹਿਣੇ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤ ਨੂੰ ਨਿਖਾਰਦੇ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਦੇ ਹਨ। ਬਸ ਓਨੇ ਹੀ ਪਹਿਨੋ, ਜਿੰਨੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਅਤੇ ਮੇਲ ਖਾਂਦੇ ਹੋਣ।
ਘਰ ਵਿਚ ਨਾ ਰੱਖੋ ਗਹਿਣੇ,
ਲਾਕਰ ਹਨ ਸੁਰੱਖਿਅਤ
* ਮਹਿੰਗੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਨੂੰ ਘਰ ਵਿਚ ਰੱਖਣਾ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ। ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲਾਕਰ ਵਿਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰਹਿਣਗੇ। ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਖੁਦ ਹੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰਹਾਂਗੇ। ਘਰ ਵਿਚ 2-3 ਜੋੜੀਆਂ ਈਅਰਰਿੰਗਸ, 1-2 ਅੰਗੂਠੀਆਂ ਅਤੇ ਹਲਕੀ ਚੇਨ ਜਾਂ ਛੋਟਾ ਹਲਕਾ ਮੰਗਲਸੂਤਰ ਹੀ ਕਾਫੀ ਹੈ।
* ਲਾਕਰ ਵਿਚ ਗਹਿਣੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਿਸਮ ਅਨੁਸਾਰ ਰੱਖੋ। ਹੀਰੇ, ਸੋਨੇ, ਮੋਤੀ, ਸਟੋਨਸ ਨਾਲ ਬਣੇ ਗਹਿਣੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪੈਕੇਟ ਵਿਚ ਰੱਖੋ। ਸਭ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਮਿਲਾ ਕੇ ਰੱਖਣ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚਮਕ ਖਰਾਬ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਈਅਰਰਿੰਗਸ, ਅੰਗੂਠੀ ਅਤੇ ਚੇਨ ਨੂੰ ਵੀ ਇਕੱਠੇ ਨਾ ਰੱਖੋ। ਆਪਸ ਵਿਚ ਉਲਝ ਕੇ ਟੁੱਟ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਡਿਗ ਵੀ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਥੈਲੀਆਂ ਵਿਚ ਰੱਖੋ।
* ਜਦੋਂ ਵੀ ਲਾਕਰ ਆਪ੍ਰੇਟ ਕਰਨ ਜਾਓ ਤਾਂ ਵੱਡਾ ਸਫੈਦ ਰੁਮਾਲ ਲੈ ਕੇ ਜਾਓ, ਤਾਂ ਕਿ ਕੁਝ ਵੀ ਡਿਗੇ ਤਾਂ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਲੱਭਿਆ ਜਾ ਸਕੇ।
* ਲਾਕਰ ਬੰਦ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਂਚ ਲਓ ਕਿ ਕੁਝ ਬਾਹਰ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਗਿਆ ਅਤੇ ਲਾਕਰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
* ਕਦੇ ਵੀ ਗਹਿਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੇ ਸਮੇਂ ਨਾ ਤਾਂ ਨਾਲ ਲਿਜਾਓ, ਨਾ ਕਿਸੇ ਜਾਣਕਾਰ ਜਾਂ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਦੇ ਘਰ ਰੱਖੋ। ਲਾਕਰ ਵਿਚ ਰੱਖਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਮਝਦਾਰੀ ਹੈ।
ਚਮਕ ਅਤੇ ਸਫ਼ਾਈ ਦਾ
ਵੀ ਰੱਖੋ ਧਿਆਨ
* ਕਾਸਮੈਟਿਕਸ, ਪਰਫਿਊਮ, ਡਿਓ ਆਦਿ ਸੋਨੇ, ਚਾਂਦੀ, ਹੀਰੇ ਅਤੇ ਨਕਲੀ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੀ ਚਮਕ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਕਰੋ। ਸਾਲ ਵਿਚ ਇਕ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸ਼ਨਲ ਕੋਲੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਧੁਆ ਲਓ ਤਾਂ ਕਿ ਚਮਕ ਬਣੀ ਰਹੇ।
* ਘਰ ਵਿਚ ਵੀ ਸੋਨੇ ਦੇ ਗਹਿਣੇ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਚੰਗੀ ਕੁਆਲਿਟੀ ਦਾ ਤਰਲ ਡਿਟਰਜੈਂਟ ਮਿਲਾਓ, ਗਹਿਣੇ ਉਸ ਵਿਚ ਭਿਉਂ ਕੇ ਹਲਕੇ ਬੁਰਸ਼ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਗੜ ਲਓ, ਫਿਰ ਸਾਫ਼ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਧੋ ਕੇ ਨਰਮ ਕੱਪੜੇ ਨਾਲ ਸੁਕਾ ਕੇ ਵੈਲਵੈਟ ਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿਚ ਜਾਂ ਫਲਾਲੇਨ ਦੀਆਂ ਥੈਲੀਆਂ ਵਿਚ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਰੱਖੋ।
* ਕਲਰਡ ਗੋਲਡ ਦੀ ਸਫ਼ਾਈ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚਮਕ ਖਰਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਹੀ ਖਰੀਦੋ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਹੈ।

ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ, ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸਮਝਾਓ

ਅੱਜ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿਚ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਕਰਨਾ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਲਈ ਇਕ ਵੱਡੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਹੈ। ਅਕਸਰ ਦੇਖਣ ਵਿਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਦੇ ਬੱਚੇ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਮੰਨਵਾਉਣ ਲਈ ਜ਼ਿੱਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਮੰਨ ਲਈ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਠੀਕ ਹੈ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਹ ਆਨੇ-ਬਹਾਨੇ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਮੰਨਵਾਉਣ ਲਈ ਤਰ੍ਹਾਂ-ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਰੋਣਾ, ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਲਿਟਣਾ, ਘਰ ਦਾ ਸਾਮਾਨ ਸੁੱਟਣਾ, ਕੀਮਤੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨਾ, ਗੱਲ-ਗੱਲ 'ਤੇ ਰੁੱਸਣਾ ਆਦਿ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ। ਅੱਜਕਲ੍ਹ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਮਾਪਿਆਂ ਲਈ ਵੱਡੀ ਸਿਰਦਰਦੀ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਤੋਂ ਦੁਖੀ ਹੋ ਕੇ ਕਈ ਵਾਰ ਮਾਪੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਥੱਪੜ ਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਘੂਰ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਵਲੋਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨ ਨਾਲ ਬੱਚਿਆਂ ਉੱਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਕੋਈ ਖਾਸ ਅਸਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇਕਲਾਪੇ ਨੂੰ ਭੁਲਾਉਣ ਲਈ ਬੱਚੇ ਗ਼ਲਤ ਸੰਗਤ ਵਿਚ ਪੈ ਕੇ ਸਮਾਜ-ਵਿਰੋਧੀ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ ਗੁੱਸੇ ਵਾਲਾ ਵਿਵਹਾਰ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਹਿੰਸਕ ਵੀ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਬੱਚੇ ਜੇਕਰ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰੀ ਹਨ ਤਾਂ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਬੱਚਿਆਂ 'ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਕਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਗੱਲਬਾਤ ਦਾ ਰਸਤਾ ਅਪਣਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਗੁੱਸਾ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿਚ ਤਬਦੀਲੀ ਲਿਆਂਦੀ ਜਾ ਸਕੇ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਇਹ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮਾਪੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਦੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਵਿਚ ਰੁੱਝੇ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਖਿਆਲ ਨਹੀਂ ਰੱਖ ਪਾ ਰਹੇ। ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਖਾਸ ਮੌਕਿਆਂ ਉੱਤੇ ਵੀ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਆਪਣੇ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਕਰਕੇ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਦੇ ਪਾਉਂਦੇ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਭ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਕਈ ਵਾਰ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦਕਿ ਮਾਪੇ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਮਝ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦੇ ਕਿ ਆਖਰ ਬੱਚੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕਿਉਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਸਮਝਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਕਿੰਨੇ ਵੀ ਰੁਝੇਵੇਂ ਹੋਣ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਚੰਗੇ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਲਈ ਸਮਾਂ ਕੱਢਣਾ ਹੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਕੋਈ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਕੋਈ ਫੰਕਸ਼ਨ ਪਾਰਟੀ। ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਭਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਮਾਪੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਦੇਖਣ ਵਿਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਅਤੇ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿਚ ਤਬਦੀਲੀ ਲਈ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਟੋਕਦੇ ਹਨ। ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਚੰਗੇ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਇਹ ਇਕ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਹੈ ਪਰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿਚ ਵਧੀਆ ਹੋਣ ਲਈ ਅਤੇ ਵਿਵਹਾਰ ਤਬਦੀਲੀ ਲਈ ਸਮੇਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਕਈ ਵਾਰ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਇਸ ਕੰਮ ਲਈ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ ਅਤੇ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਬੱਚੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਅਤੇ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿਚ ਫਟਾਫਟ ਤਬਦੀਲੀ ਕਰਕੇ ਦਿਖਾਉਣ। ਇਸ ਲਈ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਠਰੰਮਾ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਸਮਾਂ ਦੇਣ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਕੁਝ ਵਧੀਆ ਕਰਕੇ ਦਿਖਾ ਸਕਣ। ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਉੱਪਰ ਗੁੱਸੇ ਹੋਣ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ, ਤਾਂ ਜੋ ਬੱਚੇ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਕੁਝ ਵਧੀਆ ਕਰ ਸਕਣ। ਜੇਕਰ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਬੱਚੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਨਾਲ ਸਾਂਝੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸਮਝਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਵਲੋਂ ਬੱਚਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਅਪਣਾਇਆ ਗਿਆ ਨਰਮ ਰਵੱਈਆ ਜਿਥੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਲਾਹੇਵੰਦ ਸਾਬਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਥੇ ਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿਚ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਪ੍ਰਤੀ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਅਪਣੱਤ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।

-ਮੋਬਾ: 98554-83000

ਘਰ ਹੀ ਬਣਾਓ ਕੁਝ ਸਵਾਦੀ ਅਤੇ ਸਿਹਤਦਾਇਕ ਚੀਜ਼ਾਂ

* ਘਰ ਹੀ ਟੋਮੈਟੋ ਸਾਸ ਬਣਾਓ। ਤੇਲ ਵਿਚ ਥੋੜ੍ਹੀ ਰਾਈ ਪਾਓ। ਫੁੱਟਣ 'ਤੇ ਕਰੀ ਪੱਤਾ, ਹਰੀ ਮਿਰਚ, ਲਸਣ ਭੁੰਨੋ। ਉਸ ਵਿਚ ਹਲਦੀ, ਨਮਕ ਪਾਓ ਅਤੇ ਟਮਾਟਰ ਛੋਟਾ ਕੱਟ ਕੇ ਗਲਣ ਤੱਕ ਪਕਾਓ। ਠੰਢਾ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਕਸਰ ਗਰਾਇੰਡਰ ਵਿਚ ਪੀਸ ਲਓ। ਇਹ ਹੈਲਥੀ ਵੀ ਹੋਵੇਗੀ ਅਤੇ ਸਨੈਕਸ ਦੇ ਨਾਲ ਸਵਾਦੀ ਵੀ।
* ਫਲਾਂ ਦੀ ਚਟਣੀ ਲਈ ਟਮਾਟਰ, ਪਿਆਜ਼ ਬਰੀਕ ਕੱਟੋ ਅਤੇ ਕੜਾਹੀ ਵਿਚ ਪਾਓ। ਉਸ ਵਿਚ ਸੇਬ, ਕਿਸ਼ਮਿਸ਼ ਵੀ ਪਾਓ। ਗਲਣ ਤੱਕ ਪਕਾਓ। ਉਸ ਵਿਚ ਕਾਲੀ ਮਿਰਚ ਇਕ ਛੋਟਾ ਚਮਚ, ਛੋਟਾ ਚਮਚ ਸਿਰਕਾ ਅਤੇ ਨਮਕ ਮਿਲਾਓ। ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਬ੍ਰੈੱਡ ਜਾਂ ਪਰੌਂਠੇ 'ਤੇ ਸਪ੍ਰੈਡ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰੋ।
* ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਿੱਠਾ ਖਾਣ ਨੂੰ ਮਨ ਕਰੇ ਤਾਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਗੁੜ ਦਾ ਟੁਕੜਾ, ਮਿਸ਼ਰੀ, ਸੌਂਫ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਓ ਜਾਂ ਫਿਰ ਦਹੀਂ ਵਿਚ ਖਜੂਰ, ਕਿਸ਼ਮਿਸ਼, ਅਨਾਰ ਪਾ ਕੇ ਰਾਇਤੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਾਓ। ਇਹ ਹੈਲਥੀ ਬਦਲ ਹੈ।
* ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਚਟਣੀ ਲਈ 50 ਗ੍ਰਾਮ ਲਸਣ, 50 ਗ੍ਰਾਮ ਅਨਾਰਦਾਣਾ, 50 ਗ੍ਰਾਮ ਪੁਦੀਨਾ, ਥੋੜ੍ਹੀ ਕਾਲੀ ਮਿਰਚ, ਨਮਕ ਸਵਾਦ ਅਨੁਸਾਰ ਮਿਲਾ ਕੇ ਗਰਾਇੰਡਰ ਵਿਚ ਗਰਾਇੰਡ ਕਰੋ। ਚੀਲੇ, ਪਕੌੜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਖਾਓ।
* ਸਨੈਕਸ ਲਈ ਮੁਰਮੁਰੇ ਵਿਚ ਸਪਰਾਊਟਸ, ਪਿਆਜ਼, ਹਰੀ ਮਿਰਚ, ਹਰਾ ਧਨੀਆ ਮਿਲਾਓ। ਉਸ 'ਤੇ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਕਾਲਾ ਲੂਣ ਅਤੇ ਚਾਟ ਮਸਾਲਾ ਮਿਲਾ ਕੇ ਖਾਓ।
* ਪਰੌਂਠੇ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਭਰਵੀਂ ਰੋਟੀ ਬਣਾਓ। ਚਾਹੋ ਤਾਂ ਗਰਮ ਭਰਵਾਂ ਰੋਟੀ 'ਤੇ ਸਫੈਦ ਮੱਖਣ ਲਗਾ ਕੇ ਖਾਓ।
* ਦਹੀਂ ਵਿਚ ਮਨਪਸੰਦ ਮੌਸਮੀ ਫਲ, ਇਲਾਇਚੀ, ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ ਪਾ ਕੇ ਸਮੂਦੀ ਬਣਾਓ। ਮਿੱਠੇ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਸ਼ਹਿਦ ਮਿਲਾਓ। ਜੇ ਸਮੂਦੀ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਸ਼ੇਕ ਬਣਾਉਣਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਪਾਣੀ ਪਾ ਕੇ ਪਤਲਾ ਕਰ ਲਓ।
* ਆਲੂ ਦੀ ਟਿੱਕੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਸਮੇਂ ਮੈਸ਼ਡ ਆਲੂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਟੀਮਡ ਮਟਰ, ਗੋਭੀ, ਗਾਜਰ, ਬੀਨਸ ਪਾ ਕੇ ਮੈਸ਼ ਕਰੋ ਅਤੇ ਚਾਹੋ ਤਾਂ ਏਅਰਫ੍ਰਾਇਰ ਵਿਚ ਸੇਕ ਕੇ ਖਾਓ ਜਾਂ ਨਾਨਸਟਿਕ 'ਤੇ ਘੱਟ ਤੇਲ ਵਿਚ ਬਣਾਓ।
* ਜੇ ਸਮੋਸਾ ਖਾਣ ਨੂੰ ਮਨ ਕਰੇ ਤਾਂ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਕੋਲੋਂ ਕੱਚੇ ਸਮੋਸੇ ਲਿਆਓ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਏਅਰਫ੍ਰਾਇਰ ਵਿਚ ਸੇਕੋ। ਘੱਟ ਤੇਲ ਵਿਚ ਬੇਕਡ ਸਮੋਸਾ ਖਾ ਕੇ ਸਮੋਸੇ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲਓ।
* ਸਾਫਟ ਡ੍ਰਿੰਕਸ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਨਿੰਬੂ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਕਾਲਾ ਲੂਣ, ਭੁੰਨਿਆ ਜ਼ੀਰਾ, ਪੁਦੀਨੇ ਦੇ ਪੱਤੇ ਮਸਲ ਕੇ ਬਰਫ ਬਿਊਬਸ ਪਾ ਕੇ ਪੀਓ।
* ਘਰ ਹੀ ਮੌਸਮੀ ਫਲਾਂ ਦਾ ਜੈਮ ਤਿਆਰ ਕਰੋ। ਉਸ ਵਿਚ ਖੰਡ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਘੱਟ ਰੱਖੋ, ਜਿਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਪਰਾਉਂਠੇ ਅਤੇ ਬ੍ਰੈੱਡ ਸਪ੍ਰੈਡ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।
* ਨੂਡਲਸ ਆਟੇ ਵਾਲੇ ਖਰੀਦੋ ਅਤੇ ਖੂਬ ਸਬਜ਼ੀ ਪਾ ਕੇ ਬਣਾਓ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਾਸਤੇ ਵਿਚ ਵੀ ਖੂਬ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਪਾਓ ਤਾਂ ਕਿ ਸ਼ੌਕ ਵੀ ਪੂਰਾ ਹੋ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਸਿਹਤ ਨੂੰ ਵੀ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾ ਪਹੁੰਚੇ।
* ਬਰਗਰ ਖਾਣਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਹੋਲਵਹੀਟ ਆਟੇ ਦਾ ਬਰਗਰ ਖਰੀਦੋ। ਉਸ ਵਿਚ ਪਿਆਜ਼, ਟਮਾਟਰ, ਪਨੀਰ ਦੀ ਲੇਅਰ ਲਗਾਓ। ਬਰਗਰ ਨੂੰ ਵਿਚਕਾਰੋਂ ਕੱਟ ਕੇ ਘਰ ਹੀ ਹਰੀ ਚਟਣੀ ਅਤੇ ਸਾਸ ਲਗਾਓ। ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦਾ ਨਾਨਸਟਿਕ 'ਤੇ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਤੇਲ ਲਗਾ ਕੇ ਸੇਕ ਲਓ।
* ਕੋਫਤੇ ਜਾਂ ਪਕੌੜੇ ਵਾਲੀ ਕੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਮਨ ਕਰੇ ਤਾਂ ਬੇਸਣ ਵਿਚ ਸਬਜ਼ੀ ਕੱਦੂਕਸ਼ ਕਰਕੇ ਉਸ ਦੇ ਬਾਲਸ ਬਣਾ ਕੇ ਨਾਨਸਟਿਕ ਤਵੇ 'ਤੇ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਬੁਰਸ਼ ਨਾਲ ਤੇਲ ਲਗਾ ਕੇ ਸੇਕੋ। ਬੇਸਣ ਵਿਚ ਪਿਆਜ਼, ਆਲੂ, ਮਿਰਚ, ਧਨੀਆ ਬਰੀਕ ਕੱਟ ਕੇ ਪਕੌੜਿਆਂ ਦਾ ਆਕਾਰ ਦੇ ਕੇ ਨਾਨਸਟਿਕ 'ਤੇ ਸੇਕੋ। ਸ਼ੌਕ ਪੂਰਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।
* ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਪਰਾਉਂਠਿਆਂ ਵਿਚ ਤੇਲ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਨੂੰ ਸੀਮਤ ਕਰਨ ਲਈ ਤੇਲ ਅਜਿਹੀ ਨੋਜਲ ਵਾਲੀ ਬੋਤਲ ਵਿਚ ਪਾਓ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪਤਲੀ ਧਾਰ ਹੀ ਨਿਕਲੇ।
* ਮੁਰਮੁਰੇ, ਭੁੱਜੇ ਛੋਲੇ, ਭੁੱਜੀ ਹੋਈ ਮੂੰਗਫਲੀ ਦਾ ਨਮਕੀਨ ਘਰ ਵਿਚ ਹੀ ਬਣਾਓ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਥੋੜ੍ਹਾ ਭੁੰਨ ਲਓ। ਫਿਰ ਮਿਕਸ ਕਰਕੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਤੇਲ ਵਿਚ ਕੜੀ ਪੱਤਾ, ਨਮਕ, ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਲਾਲ ਮਿਰਚ ਅਤੇ ਚਾਟ ਮਸਾਲਾ ਪਾ ਕੇ ਤਕੜਾ ਦਿਓ।
* ਸੁੱਕੀਆਂ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਵਿਚ ਆਲੂ ਘੱਟ ਅਤੇ ਸਬਜ਼ੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਾ ਕੇ ਪਕਾਓ।