ਦੀਪੂ ਦੇ ਘਰ ਦੀ ਮਾਲੀ ਹਾਲਤ ਭਾਵੇਂ ਬਹੁਤ ਮਾੜੀ ਸੀ | ਇਕ ਵਕਤ ਰੋਟੀ ਪੱਕਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਵਕਤ ਰੋਟੀ ਦਾ ਫਿਕਰ ਹੁੰਦਾ ਸੀ | ਪਰ ਉਹਦੇ ਸੁਪਨੇ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਸਨ |
ਇਕ ਦਿਨ ਅਚਾਨਕ ਉਹਦੀ ਮਾਂ ਬਹੁਤ ਬਿਮਾਰ ਹੋ ਗਈ | ਦੀਪੂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਆਂਢ-ਗੁਆਂਢ ਕੋਲੋਂ ਮਦਦ ਮੰਗੀ ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਮਦਦ ਲਈ ਅੱਗੇ ਨਾ ਆਇਆ | ਫਿਰ ਦੀਪੂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਫਟਾਫਟ ਪੱਠਿਆਂ ਵਾਲਾ ਰੇਹੜਾ ਕੱਢਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਸਾਰੇ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਰੇਹੜੇ ਉੱਤੇ ਪਾ ਕੇ ਵੱਡੇ ਹਸਪਤਾਲ ਵੱਲ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਦੌੜ ਪੈਂਦੇ ਹਨ | ਡਾਕਟਰ ਅੱਗੇ ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਡਾਕਟਰ ਸਾਹਬ, ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਬਚਾ ਲਵੋ, ਜੇ ਇਹਨੂੰ ਕੁਝ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਦੋਵੇਂ ਬੱਚੇ ਰੁਲ ਜਾਣਗੇ | ਡਾਕਟਰ ਕਹਿੰਦਾ ਇਲਾਜ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਰ ਦਊਾ ਪਰ ਇਹ ਦੱਸ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਪੈਸੇ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀ?
ਉਹ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿਚ ਹੱਥ ਮਾਰਦਾ ਹੈ | ਉਸ ਦੀ ਜੇਬ ਵਿਚੋਂ ਡੇਢ ਸੌ ਰੁਪਿਆ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ | ਡਾਕਟਰ ਫਿਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਹੈਂ, ਉਥੇ ਇਲਾਜ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ ਤੇਰੀ ਹੈਸੀਅਤ ਨਹੀਂ ਹੈ | ਇੱਥੇ ਜਾਨ ਰਹਿਮ ਨਹੀਂ, ਪੈਸਾ ...
ਮੋਰ ਭਾਰਤ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੰਛੀ ਹੈ | ਇਸ ਦਾ ਮੂਲ ਸਥਾਨ ਦੱਖਣ ਅਤੇ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿਚ ਹੈ | ਇਹ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਵਣਾਂ ਵਿਚ ਜੰਗਲੀ ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ | ਮੋਰ ਦੀ ਇਕ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਅਤੇ ਰੰਗ-ਬਿਰੰਗੀ ਖੰਭਾਂ ਨਾਲ ਬਣੀ ਪੂਛ ਹੁੰਦੀ ਹੈ | ਉਹ ਸੁਹਾਵਣੇ ਮੌਸਮ 'ਚ ਆਪਣੀ ਪੂਛ ਦੇ ਖੰਭ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟਾ ਲਈ ਨੱਚਦਾ ਹੈ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਰੂਪ ਵਿਚ ਬਸੰਤ ਅਤੇ ਮੀਂਹ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿਚ | ਮੋਰ ਦੀ ਮਾਦਾ ਨੂੰ ਮੋਰਨੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ | ਮੋਰ ਇਕ ਸੁੰਦਰ, ਆਕਰਸ਼ਕ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਾਮੱਤਾ ਪੰਛੀ ਹੈ | ਵਰਖ਼ਾ ਦੀ ਰੁੱਤ ਵਿਚ ਸੰਘਣੇ ਬੱਦਲ ਛਾਉਣ ਉੱਤੇ ਜਦੋਂ ਇਹ ਪੰਛੀ ਆਪਣੇ ਪੰਖ ਫੈਲਾ ਕੇ ਨੱਚਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਇਸ ਨੇ ਕੋਈ ਹੀਰਿਆਂ ਦੀ ਜੜੀ ਸ਼ਾਹੀ ਪੁਸ਼ਾਕ ਪਹਿਨ ਲਈ ਹੋਵੇ | ਇਸ ਦੇ ਇਸੇ ਰੂਪ ਕਾਰਨ ਹੀ ਇਸ ਨੂੰ ਪੰਛੀਆਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ | ਇਸ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਪਰ ਤਾਜ ਵਰਗੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਕਲਗੀ, ਇਸ ਦੇ ਪੰਛੀਆਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਹੋਣ ਬਾਰੇ ਭਾਰਤੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਅਨੁਭੁਤੀ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਦੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ | ਮੋਰ ਦੀ ਇਸ ਵਿਲੱਖਣ ਸੁੰਦਰਤਾ ਕਾਰਨ ਹੀ ਭਾਰਤ ਦਾ ...
ਬੱਚਿਓ, ਛਿਪਕਲੀ ਦੀਆਂ ਲਗਪਗ 6 ਹਜ਼ਾਰ ਕਿਸਮਾਂ ਹਨ | ਕਈ ਛਿਪਕਲੀਆਂ ਵਿਚ ਪੂਛ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ | ਇਹ ਠੰਢੇ ਖੂਨ ਵਾਲਾ ਜੀਵ ਹੈ | ਇਸ ਦੀ ਪੂਛ ਵਿਚਲੇ ਹੱਡੀ ਦੇ ਮਣਕਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਕਈ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਤਰੇੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ | ਇਨ੍ਹਾਂ ਥਾਵਾਂ ਤੋਂ ਪੂਛ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਟੱੁਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ | ਜਦੋਂ ਛਿਪਕਲੀ ਨੂੰ ਖ਼ਤਰਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਸੁੰਗੇੜਦੀ ਹੈ | ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਸੁੰਗੜਨ ਕਾਰਨ ਢਿੱਲੀਆਂ ਜਾਂ ਤਰੇੜ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਤੋਂ ਪੂਛ ਵੱਖ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ | ਇਸ ਦੀ ਪੂਛ ਵਿਚ ਸੁਖਮਨਾ ਨਾੜੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ | ਇਹ ਪੂਛ ਦੀਆਂ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਸੰਦੇਸ਼ ਭੇਜਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦੀ ਹੈ | ਇਹ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਸੁੰਗੜਨ ਲਈ ਸੰਦੇਸ਼ ਭੇਜਦੀ ਹੈ | ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਸੁੰਗੜਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਪੂਛ ਦਾ ਇਕ ਚੱਕਰ ਜਿਹਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ | ਜਦੋਂ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਫੈਲਦੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਪੂਛ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਖੱੁਲ੍ਹਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਪੂਛ ਹਵਾ ਵਿਚ ਛਲਾਂਗ ਮਾਰਦੀ ਹੈ | ਜਦੋਂ ਇਹ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਡਿਗਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਫਿਰ ਸੁੰਗੜਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਪੂਛ ਵਾਰ-ਵਾਰ ...
1. ਇਕ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਦੁਆਰ ਅਨੇਕ, ਰਹਿੰਦਾ ਬੰਦਾ ਅੰਦਰ ਇਕ,
ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਬਾਹਰ ਨਾ ਜਾਵੇ, ਜਦ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਕੰਧ ਗਿਰਾਵੇ |
2. ਇਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੋ ਨੇ ਥਾਲ, ਇਕ 'ਚ ਲੋਹਾ, ਇਕ 'ਚ ਦਾਲ |
3. ਹਰਾ ਦੁਪੱਟਾ, ਲਾਲ ਕਿਨਾਰੀ |
4. ਜੇਕਰ ਘਰੋਂ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਮੈਂ ਜਾਵਾਂ,
ਧਨ, ਸਫਾਈ ਤੇ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਲਿਆਵਾਂ |
5. ਖੰਭ ਕਠੋਰ, ਉੱਡਣ ਨਾ ਦਿੰਦੇ, ਖੰਭਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਤੈਰਾਂ,
ਪੈਰ, ਪੂਛ ਨਾਲ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਸੈਰਾਂ |
6. ਇਕ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਪਟਵਾਰੀ, ਉਹਦੀ ਸੁੱਥਣ ਬਹੁਤੀ ਭਾਰੀ |
7. ਬੇਲ ਮਤੀਰੇ ਦੀ ਫਲ ਟਿੰਡੇ ਦਾ, ਸੂਲ ਕਿੱਕਰ ਦੀ ਫੁੱਲ ਚੰਬੇ ਦਾ |
8. ਖੰਭ ਨਹੀਂ ਪਰ ਉਡਦਾ ਹੈ, ਨਾ ਹੱਡੀਆ ਨਾ ਮਾਸ |
ਬੰਦੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਉਡ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਦੇ ਨਾ ਹੋਵੇ ਉਦਾਸ |
9. ਖਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਵੇਖ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ |
10. ਇਕ ਗੁਫਾ ਦੇ ਦੋ ਰਖਵਾਲੇ, ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਕਾਲੇ |
ਉੱਤਰ : (1) ਮੱਛਰਦਾਨੀ, (2) ਤੱਕੜੀ, (3) ਤੋਤਾ, (4) ਘਰੇਲੂ ਕੂੜਾ, (5) ਪੈਂਗੁਇਨ, (6) ਅਟੇਰਨ, (7) ਤੁੰਮਾ, (8) ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ਼, (9) ਸਹੁੰ, (10) ਮੁੱਛਾਂ |
-ਤਸਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬੜੈਚ
ਪਿੰਡ ਦੀਵਾਲਾ, ਤਹਿ: ਸਮਰਾਲਾ, ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਲੁਧਿਆਣਾ | ਮੋਬਾ: ...
ਅੰਬਰ ਦੀ ਚੁੰਨੀ
ਲੇਖਿਕਾ : ਪਰਮਬੀਰ ਕੌਰ
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ : ਸੰਗਮ ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨਜ਼, ਸਮਾਣਾ |
ਮੱੁਲ : 90 ਰੁਪਏ, ਸਫੇ : 64
ਸੰਪਰਕ : 99151-03490
ਪਰਮਬੀਰ ਕੌਰ ਦੀ ਬਾਲ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ਵਿਚ ਕੱੁਲ 14 ਕਹਾਣੀਆਂ ਹਨ | ਵਿਸ਼ੇ ਪੱਖੋਂ ਸਭ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹਨ | ਬਾਲ ਕਹਾਣੀ ਲਿਖਣ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਬਾਲਾਂ ਅੰਦਰ ਆਪਣੀ ਮਾਤ-ਭਾਸ਼ਾ ਲਈ ਮੋਹ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ, ਨਵੀਂ ਸੋਚ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ ਤੇ ਬਾਲਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨਾ ਹੈ | ਪਹਿਲੀ ਕਹਾਣੀ 'ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਸਰੋਤ' ਲੇਖਿਕਾ ਅਨੁਸਾਰ ਪਹਾੜ ਜਾਂ ਉੱਚੀਆਂ ਚੋਟੀਆਂ ਸਾਡੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਸਰੋਤ ਨਹੀਂ | ਸਾਡੇ ਘਰ ਵਿਚ ਹੀ ਕੰਧਾਂ, ਛੱਤਾਂ ਤੇ ਤਾਕੀਆਂ ਸਾਡੇ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਸਰੋਤ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ | 'ਕੰਧ 'ਤੇ ਲੱਗੀ ਘੜੀ' ਕਹਾਣੀ ਸੰਦੇਸ਼ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਿਰਫ ਸਾਡੇ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਹੀ ਕਦਰ ਪੈਂਦੀ ਹੈ | 'ਚਿੱਟੇ ਬੂਟ' ਕਹਾਣੀ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਉੱਤੇ ਖੇੜਾ ਲੈ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ | 'ਨਵੇਂ ਵਰ੍ਹੇ ਵਿਚ ਨਵੀਆਂ ਗੱਲਾਂ' ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਲੇਖਿਕਾ ਨੇ ਬੜੇ ਹੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ | ਸਾਲ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਦਿਨ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ 365 ਦਿਨ ਹੀ ਨਵੇਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ | ਇਹ ਬਾਲਾਂ ...
• ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਕੋਈ ਈਰਖਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਰਨ ਦਿਓ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਾਬਲ ਹੋ | • ਅਨੁਸ਼ਾਸਨ ਉਥੋਂ ਤੱਕ ਠੀਕ ਹੈ ਜਿਥੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ 'ਤੇ ਬੋਝ ਨਾ ਬਣੇ | • ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਫੱੁਲਾਂ ਵਾਂਗੰੂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਫੱੁਲਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਲਈਏ ਤਾਂ ਵੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸੁਭਾਅ ਅਨੁਸਾਰ ਸੁਗੰਧੀਆਂ ਵੰਡਣਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦੇ | • ਇਨਸਾਨ ਚਾਨਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਤਾਂ ਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਹਨੇਰਾ ਹੈ | -ਕੁਲਦੀਪ ਕੌਰ ਛਾਜਲੀ, ਪਿੰਡ ਤੇ ਡਾਕ: ਛਾਜਲੀ, ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਸੰਗਰੂਰ ...
(ਲੜੀ ਜੋੜਨ ਲਈ ਪਿਛਲੇ ਐਤਵਾਰ ਦਾ ਅੰਕ ਦੇਖੋ)
ਕਈ ਵਾਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਇਨਟਰਨਸ਼ਿਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ ਪਰ ਇਹ ਪ੍ਰੈਕਟੀਕਲ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਅਹਿਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ | ਹਰੀਸ਼ ਨੇ ਇਨਟਰਨਸ਼ਿਪ ਵਿਚ ਵੀ ਪੂਰੀ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਹਸਪਤਾਲ ਇਕ ਦਿਨ ਵੀ ਨਾਗਾ ਨਾ ਪਾਇਆ |
ਇਨਟਰਨਸ਼ਿਪ ਖਤਮ ਹੋਣ 'ਤੇ ਹਰੀਸ਼ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਜਿੰਨਾ ਉਸ ਨੇ ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿਚੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਸੀ, ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਉਸ ਨੇ ਇਨਟਰਨਸ਼ਿਪ ਦੇ ਇਕ ਸਾਲ ਵਿਚ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਹੈ | ਹੁਣ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ-ਆਪ 'ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਉਹ ਇਕੱਲਾ ਵੀ ਮਰੀਜ਼ ਦੇਖ ਸਕਦੈ |
ਇਨਟਰਨਸ਼ਿਪ ਖਤਮ ਕਰਕੇ ਉਹ ਅੰਮਿ੍ਤਸਰ ਜਾਣ ਬਾਰੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗਾ | ਇਕ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਨਤੀਜਾ ਆਉਣ ਤੱਕ ਛੱੁਟੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵੀਰ ਜੀ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਨਾਲ ਅੱਗੋਂ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸਲਾਹ ਵੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ | ਉਹ ਕਦੇ ਤਾਂ ਸੋਚਦਾ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਕਰ ਲੈਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪੈਸੇ ਕਮਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਦਾ ਅਤੇ ਵੀਰ ਜੀ ਦਾ ਕਰਜ਼ਾ ਉਤਾਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ...
ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਇਆ ਇਕ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਕਾਕਾ, ਲੈਣ ਲਈ ਉਤਾਵਲੇ ਸਾਰੇ ਹੀ ਉਹਦਾ ਝਾਕਾ | ਵਾਰੀ-ਵਾਰੀ ਸਾਰੇ ਉਹਦੇ ਅੰਗ ਜੇ ਦਬਾਉਣ, ਬੋਲੇ ਜਦੋਂ ਕਾਕਾ ਸੁਣ ਸਾਰੇ ਖੁਸ਼ ਹੋਣ | ਗਾਣੇ ਵੀ ਸੁਣਾਉਂਦਾ ਏ ਬੜਾ ਇਹ ਤੇਜ਼ ਹੈ, ਬੜੀ ਦੂਰ ਤੱਕ ਇਹ ਸੁਨੇਹੇ ਦਿੰਦਾ ਭੇਜ ਹੈ | ਤਰ੍ਹਾਂ-ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਇਹ ਤਰਜ਼ਾਂ ਵੀ ਕੱਢਦਾ, ਪਏ-ਪਏ ਨੂੰ ਕਦੇ ਕਾਂਬਾ ਜਿਹਾ ਲੱਗਦਾ | ਘਰ-ਘਰ ਕਈ-ਕਈ ਕਾਕੇ ਐਸੇ ਬੱਚਿਓ, ਛੇਤੀ ਬੱੁਝੋ ਬਾਤ ਮੇਰੀ ਦਿਲਾਂ ਦਿਓ ਸੱਚਿਓ | -ਜਸਵੀਰ ਸਿੰਘ ਭਲੂਰੀਆ, ਪਿੰਡ ਤੇ ਡਾਕ: ਭਲੂਰ (ਮੋਗਾ) | ਮੋਬਾ: 99159-95505 ...
ਨਰਮ ਟਾਹਣੀਆਂ ਪੱਤੇ ਲੰਬੇ,
ਉੱਚੇ ਰੱੁਖ ਦੀ ਸੰਘਣੀ ਛਾਂ |
ਪਹਾੜਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾਮਣ,
ਉੱਗ ਪੈਂਦੀ ਹਰ ਥਾਂ |
ਮੀਂਹਾਂ ਦੀ ਰੱੁਤ ਆਉਂਦੀ,
ਰੱੁਖ ਫ਼ਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰ ਜਾਵੇ |
ਕਾਲੇ ਜਾਮਣੀ ਗੱੁਛੇ ਲਟਕਣ,
ਹਰ ਕੋਈ ਖਾਣਾ ਚਾਹਵੇ |
ਉਂਜ ਜਾਮਣ ਦੀ ਗੁਠਲੀ,
ਅੰਦਰੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਮੋਟੀ |
ਜੰਮੋਏ ਤੇ ਫਰੇਰਾ ਦੀ,
ਹੁੰਦੀ ਏ ਗੁਠਲੀ ਛੋਟੀ |
ਸਿੱਲ੍ਹ ਹਵਾ ਤੋਂ ਸੋਖ਼ ਲੈਣ,
ਤਰੋਤਾਜ਼ੇ ਹੋ ਜਾਵਣ |
ਜਾਮਣ ਦੇ ਰੱੁਖ ਕਹਿੰਦੇ,
ਬੱਦਲਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦ ਲਿਆਵਣ |
ਲਹੂ ਦੋਸ਼ ਤੇ ਪਿੱਤ ਦੀ,
ਜਾਮਣ ਹੁੰਦੀ ਇਕ ਦਵਾਈ |
ਛਿੱਲ ਉਬਾਲ ਕੇ ਪੀਈਏ,
ਹੋਜੇ ਦਮੇ ਦੀ ਦੂਰ ਬਿਮਾਰੀ |
ਲੱਕੜ ਜਾਮਣ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਏ,
ਖਸਤਾ ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ |
ਛੋਟੇ-ਮੋਟੇ ਬਕਸੇ ਬਣਦੇ,
ਇਹਤੋਂ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ ਕੁਝ ਹੋਰ |
-ਹਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ...
Website & Contents Copyright © Sadhu Singh Hamdard Trust, 2002-2018.
Ajit Newspapers & Broadcasts are Copyright © Sadhu Singh Hamdard Trust.
The Ajit logo is Copyright © Sadhu Singh Hamdard Trust, 1984.
All rights reserved. Copyright materials belonging to the Trust may not in whole or in part be produced, reproduced, published, rebroadcast, modified, translated, converted, performed, adapted,communicated by electromagnetic or optical means or exhibited without the prior written consent of the Trust. Powered
by REFLEX